Meesterlijk geschreven!

Dit is het eerste boek van Jaap Robben wat ik gelezen heb en wat een verrassing! Zeer mooi natuurlijk taalgebruik, waardoor je vrijwel direct in het verhaal komt wat zich afspeelt in de jaren 60 met de katholieke schaamtecultuur die toen hoogtij vierde.

Een verhaal van 2 mensen die elkaar tegenkomen in het leven en waarvan de vrouw het in die tijd altijd aflegde tegen de heersende 'Zeitgeist'. Lezen! - 5 sterren en bij de favorieten..

En aangezien ik geen recensie van onder de 100 woorden mag plaatsen.... hier het gedicht wat Jaap Robben geschreven heeft op begraafplaats Rustoord te Nijmegen. Het gedicht is geschreven ter nagedachtenis aan overleden kinderen die geen begrafenis hebben gehad.

Schemerleven

Je bleef te kort
om te kunnen voelen
hoe warm wangen zijn.

Hoe verlangen soms
naar een glas water smaakt.

Wat er na winter komt.

Dat een afgeknipte tak
in een vaas blijft bloeien
alsof hij zijn boom niet mist.

Enkel de zon
geen schaduw heeft.

Hoe koeien doen.

Dat het leven was
wat door jouw wimpers
schemerde.

En hoe traag daarna
elk uur weer
de grote wijzer
tegen de kleine kruipt.

https://straatpoezie.nl/gedicht/schemerleven/