Lezersrecensie
Weer even thuis in het Nachthof
Na 'Hof van vleugels en verwoesting' moesten we er even op wachten, maar eindelijk is de novelle 'Hof van ijs en sterren' er! 'Hof van ijs en sterren' gaat over Feyre en Rhysand, die na de oorlog weer thuis zijn en zich voorbereiden op hun eerste Winterzonnewende samen (de langste nacht van het jaar). Tijdens de voorbereidingen en de wederopbouw van Velaris, komt Feyre er achter dat de littekens van de oorlog bij haar vrienden dieper zitten dan ze had verwacht. Die schaduwen uit het verleden zouden de toekomst van het Nachthof wel eens erg in de weg kunnen gaan zitten.
Ik ben al twee jaar groot fan van deze serie, maar 'Hof van ijs en sterren' viel me ergens wel een beetje tegen. Dit boek is een leuke toevoeging aan de serie, maar er zit geen duidelijk plot in het verhaal. Daarom wil ik je ook aanraden dat zodra je aan dit boek begint, je geen hoge verwachtingen moet hebben. Je leert vooral meer over het dagelijks leven in Velaris, de achtergronden van bekende personages en hoe de inner cirkle met de gevolgen van de oorlog omgaat, maar daar blijft het ook bij. Schokkende gebeurtenissen of onverwachte plottwisten zijn er niet: dit boek is echt een overbrugging naar de volgende serie van Sarah J Maas, die zich in dezelfde wereld zal afspelen.
Toch is het ook moeilijk om dit boek slecht of onvermakelijk te vinden. Als je alle vorige delen van de serie heb gelezen (wat ik je wel aanraad vanwege spoilers), voel je je zodra je het boek openslaat weer even thuis in het Nachthof en Velaris. Er gebeuren ook zeker wel dingen die van belang kunnen zijn in het volgende boek, en er zijn veel scenes in verwerkt waar fans op Tumblr om stonden te springen, maar toch voelt dit niet als het SJ Maas boek dat ik kende uit de vorige delen. De schrijfstijl kwam op mij wat trager en poëtischer over, en sommige zinnen moest ik een paar keer opnieuw lezen voordat ik begreep wat er gebeurde en wat er nou eigenlijk stond. Bij de vorige delen had ik dit helemaal niet, daarom verbaasde het me dat ik dat bij dit boek wel had.
Waar ik ook even aan moest wennen waren de wisselende perspectieven per hoofdstuk. Rhysands en Feyre's perspectieven zijn vanuit de ik-vorm geschreven, terwijl die van bijvoorbeeld Cassian en Mor in de derde persoon zijn geschreven. Dit is even wennen, maar daarna heel leuk om te lezen. Zo leer je de andere personages beter kennen, en begin je hun gevoelens en acties ook beter te begrijpen.
Al met al geef ik dit boek toch 4 sterren. Ondanks dat het plot maar een beetje door kabbelt, heeft 'Hof van ijs en sterren' wel een lekker tempo en is het een fijn, luchtig boek voor tussendoor. Het is duidelijk een bruggetje naar de volgende serie, maar toch heel leuk om te lezen, vooral als je fan bent van deze serie. Bovendien kunnen we nooit genoeg Feyre en Rhysand scenes hebben, toch?
Ik ben al twee jaar groot fan van deze serie, maar 'Hof van ijs en sterren' viel me ergens wel een beetje tegen. Dit boek is een leuke toevoeging aan de serie, maar er zit geen duidelijk plot in het verhaal. Daarom wil ik je ook aanraden dat zodra je aan dit boek begint, je geen hoge verwachtingen moet hebben. Je leert vooral meer over het dagelijks leven in Velaris, de achtergronden van bekende personages en hoe de inner cirkle met de gevolgen van de oorlog omgaat, maar daar blijft het ook bij. Schokkende gebeurtenissen of onverwachte plottwisten zijn er niet: dit boek is echt een overbrugging naar de volgende serie van Sarah J Maas, die zich in dezelfde wereld zal afspelen.
Toch is het ook moeilijk om dit boek slecht of onvermakelijk te vinden. Als je alle vorige delen van de serie heb gelezen (wat ik je wel aanraad vanwege spoilers), voel je je zodra je het boek openslaat weer even thuis in het Nachthof en Velaris. Er gebeuren ook zeker wel dingen die van belang kunnen zijn in het volgende boek, en er zijn veel scenes in verwerkt waar fans op Tumblr om stonden te springen, maar toch voelt dit niet als het SJ Maas boek dat ik kende uit de vorige delen. De schrijfstijl kwam op mij wat trager en poëtischer over, en sommige zinnen moest ik een paar keer opnieuw lezen voordat ik begreep wat er gebeurde en wat er nou eigenlijk stond. Bij de vorige delen had ik dit helemaal niet, daarom verbaasde het me dat ik dat bij dit boek wel had.
Waar ik ook even aan moest wennen waren de wisselende perspectieven per hoofdstuk. Rhysands en Feyre's perspectieven zijn vanuit de ik-vorm geschreven, terwijl die van bijvoorbeeld Cassian en Mor in de derde persoon zijn geschreven. Dit is even wennen, maar daarna heel leuk om te lezen. Zo leer je de andere personages beter kennen, en begin je hun gevoelens en acties ook beter te begrijpen.
Al met al geef ik dit boek toch 4 sterren. Ondanks dat het plot maar een beetje door kabbelt, heeft 'Hof van ijs en sterren' wel een lekker tempo en is het een fijn, luchtig boek voor tussendoor. Het is duidelijk een bruggetje naar de volgende serie, maar toch heel leuk om te lezen, vooral als je fan bent van deze serie. Bovendien kunnen we nooit genoeg Feyre en Rhysand scenes hebben, toch?
1
Reageer op deze recensie