Heerlijk verhaal waar je in no time doorheen vliegt

"Dood de ademdieven
Vernietig de magie
Verbreek de vloek”
Deze drie korte zinnen zorgen er nu al jarenlang voor dat de ademdieven, oftewel de Aspiratar want dat is de echte naam voor hun soort mensen, opgejaagd worden door de Jagers. Het is hun levensmissie en ze zullen er alles aan doen om alle Aspiratars uit te roeien, zodat een eeuwenoude vloek die over de Jagers heerst verbroken zou kunnen worden. De vloek is dat geen een Jager ouder zal worden dan twintig jaar, precies op de dag dat ze deze leeftijd bereiken storten ze ter aarde, ze zijn er dan ook heilig van overtuigd dat als ze zich aan hun opdracht blijven houden de vloek samen met de laatste Aspiratar op zal lossen….Echter weten de Aspiratars al meer dan tweeduizend jaar te ontkomen. Natuurlijk krijgen de Jagers er veel te pakken, maar uitgeroeid…zo ver zijn ze nog niet en dat jaagt de Jagers behoorlijk het harnas in. In dit boek leren we de Jager Quinn kennen, de allerbeste spoorzoeker van zijn soort. Hij raakt op een dag in contact met Thalia, een Aspirator, of zoals Quinn haar noemt een Ademdief. Hij is met een groep Jagers op pad en is vastbesloten haar om het leven te brengen. Toch weet zij hem te overmeesteren met haar gave, maar voor het voor hem te laat is, geeft ze hem zijn adem terug en vlucht weg. Ze is ontsnapt… Dit alles maakt hem behoorlijk van slag, maar ondanks dat zij zijn leven gespaard heeft, heeft hij dat per ongeluk ook bij haar gedaan en dat zint hem totaal niet. Hij moet en zal zijn fout rechtzetten en zet daarvoor alles op zijn kop om haar te zullen vinden. Maar zal zijn zoektocht hem de antwoorden en de wraak geven waar hij zo naar op zoek is, of zal hij toch moeten gaan toegeven dat de manier van werken van de Jagers toch niet bepaald lijkt te kloppen?

“Hoeveel onze levens ook van elkaar verschillen, we proberen allebei te overleven. We hebben allebei geen ouders meer en we doen allebei dingen die we niet willen doen. We lijken meer op elkaar dan je denkt.” -blz.126-
Thalia en haar jongere zusje Livia leven al vele jaren een eenzaam reizigersleven. Nooit verblijven zij lang genoeg op dezelfde plek om het ook echt een thuis te kunnen noemen. Altijd zullen zij waakzaam moeten zijn en op moeten passen dat ze niet op het spoor komen van de Jagers. Thalia is genezer, met haar bijzondere gaven geneest ze mensen van allerlei uiteenlopende wonden, ziekten en ga zo maar door. Klinkt heel niet zo slecht toch, als je bedenkt dat de Jagers ze als moordenaars bestempelen. Thalia gaat door het vuur om Livia uit de klauwen van de Jagers te houden, het meisje is negen jaar en dus bijna op de leeftijd dat ook haar gave zich zal gaan ontwikkelen. Hun leven is alles behalve makkelijk, continue op de vlucht zijn, geen ouders meer of wie dan ook om hun te beschermen. En dan red ze ook nog eens die verschrikkelijk arrogante jager, waardoor ze opnieuw hun spullen moeten pakken en op de vlucht moeten slaan. Ze vinden een nieuw onderkomen en alles lijkt behoorlijk soepel te gaan, ze leert er Mia en Jurriaan kennen, waar Thalia al redelijk snel een band mee opbouwt. Al blijft ze het vermoeden houden dat er meer aan de hand is dan de twee in eerste instantie zeggen. En dan gebeurt er iets verschrikkelijks waardoor Thalia haar leven nog erger dan normaal op haar kop komt te staan. Haar “vrienden” springen haar gelijk te hulp en zelfs Quinn…lijkt haar te willen helpen… Maar of dat betrouwbaar is?

“Mia ligt naast me op Quinns winterjas te slapen. Waar zou ze over dromen? Over Jur? Het lijkt me fantastisch om iemand te hebben voor wie je door het heetste vuur gaat, door de diepste dalen, om vervolgens samen de hoogste toppen te beklimmen. Ik heb zo vaak gedacht dat liefde niet voor ons, Aspiratar, is weggelegd, dat ik er zelf in ben gaan geloven.” -blz.176-

Wat was dit een fijn verhaal om te lezen zeg! In het begin start het verhaal rustig op, zodat je alle kans krijgt de wereld van de Jagers en de Aspiratar te leren kennen. Zo ook leer je al wat over Quinn en Thalia, maar daarna komt er een snelheid in het verhaal dat je als lezer vastpakt en niet meer loslaat tot je het boek uit hebt. Miranda Peters heeft met dit boek een absolute binnenkomer weten neer te zetten en maakt je zo onwijs nieuwsgierig naar hoe het allemaal verder gaat straks, want dat einde van dit deel….OMG….hoezo spannend? Gaat het ze lukken om de droom van zovelen tot uiting te brengen. Een wereld waarin niemand zich meer hoeft te verstoppen of elkaar moet doden. Maar juist een wereld waarin een ieder vrij kan zijn, samen mogen en kunnen zijn met degenen die hun dierbaar zijn. Waarin magie niet meer iets is om bang voor te zijn, maar juist gezien wordt als iets moois en goeds….Ik hoop het zo! Ik moet gewoon weten hoe het verder zal gaan dus ik zal, als menig andere lezer, braaf wachten op het tweede deel, want die moet ik gewoon lezen! Een ongelooflijk leuk, spannend en boeiend verhaal, met personages waar je al snel een band mee krijgt en een heerlijk vlotte schrijfstijl. Wat wil je nog meer?
“Omdat ik niet weet wie ik ben als ik geen Jager meer zou zijn,’ antwoord ik automatisch, voordat ik erover heb kunnen nadenken. Met een schok besef ik dat het de waarheid is. Ik ben al zo lang Jager, dat ik geen idee meer heb wie de jongen achter het masker is. Wat hij wil, waar hij naar verlangt…”-blz.203-

www.thebookdragonsnook.com