Even helemaal in een andere wereld!

De Vlaamse auteur Lize Spit krijgt veel vertrouwen om na slechts twee romans een Boekenweekgeschenk te mogen schrijven. In 2016 verschijnt haar eerste roman Het Smelt en haar tweede roman Ik ben er niet verscheen in 2020. Het Smelt heeft vele prijzen gewonnen en binnenkort zelfs is de verfilming van haar roman Het Smelt te zien in de bioscoop. Ik heb nog niet eerder iets van Spit gelezen, dus ik kijk met een open blik naar haar boek. Het boekenweekgeschenk ziet er trouwens mooi uit met harde kaft en grafische vormgeving en de zin op de achterflap intrigeert ook.

Jimmy is de stille en teruggetrokken hoofdpersoon van deze novelle. Op school wordt hij gepest. Zijn vader heeft klanten benadeeld met zijn verzekeringen en is uit beeld. Jimmy verzamelt flippo’s. We krijgen een beeld van zijn verzameling en zijn weer even terug in de tijd van de chips zakken met zijn grote diversiteit aan mogelijke flippo’s. Jimmy is in de ban van deze rage en heeft een vaste route langs automaten om te kijken of daar nog muntjes in zijn achtergelaten. Met die muntjes kan hij chips kopen en zijn verzameling compleet maken.
De iets oudere Tristan wordt in zijn klas geplaatst en dan verandert het leven van Jimmy. Jimmy ziet kans om met Tristan, die met zijn grote familie uit Kosovo naar België is gevlucht, bevriend te raken. Hij mag helpen met het leren van de taal en daarmee groeit hij als persoon.
Spit bouwt mooi de spanning op naar de climax van het verhaal. Achterin het boekje lezen we dat de novelle gebaseerd is op het verhaal van de familie Zenelaj. Dit gezin komt in november 1998, op de vlucht voor de Kosovo-oorlog, in België terecht en wordt door het dorp Viersel opgevangen. Het gezin wordt uitgewezen, maar na massaal protest van het dorp is toch asiel verleend.

“Hij kende enkel het buitenste laagje dat er omheen was gegroeid, een dunne groeiring van een nadere houtsoort.”

De beschouwingen en fantasie van Jimmy zijn erg goed uitgewerkt en hebben een verrassend perspectief. Jimmy en Tristan worden door de auteur als helden in plaats van slachtoffers neergezet.

Naast de jeugdige vriendschappen en de nostalgie is er ook de serieuze vluchtelingenproblematiek. Het verhaal is rijk, intens, ontroerend, met Vlaamse uitdrukkingen en met een soort humor beschreven. Je krijgt het idee dat je een dik boek aan het lezen bent.
Net voor het einde is er een abrupt slot. Hiermee een boek om nog lang over na te denken en terug te lezen.

Het boekenweekgeschenk is rauw en teder. Als lezer ervaar je vele tegenstellingen en overeenkomsten. Avontuurlijk, actueel en aangrijpend verhaal dat je laat meeslepen tot het einde.