Lezersrecensie
Vlot en rauw verhaal uit de seventies, met humor geschreven!
Vlot en rauw verhaal uit de seventies, met humor geschreven!
De Vlaamse auteur Filip Keyaert uit Denderleeuw debuteert in 2021 met ‘Sterven met tussenpozen’, een roman die enkele dagen uit het leven van een misnoegde videotheekhouder schetst. Met ‘Uit het daglicht’ is zijn tweede boek in 2022 verschenen bij uitgeverij Manteau. ‘Uit het daglicht’ is een pocketroman waarin de auteur het Midi-Minuitcircuit (dat zich toespitste op de cinéma bis) uit de seventies weer tot leven brengt. De auteur heeft een passie voor zowel taal als film. Filip Keyaert stelt zelfs zijn verzameling affiches van erotische films uit de jaren zeventig tentoon in Brussel.
Het verhaal speelt zich af in Brussel, in het jaar 1979. De locatie is voornamelijk in de bioscoop vlakbij het Zuidstation welke er uitziet als een Brusselse rijwoning. Het is een andere wereld waar velen niet het bestaan er van kent of geen hoge pet van heeft. Miskend en ontkend.
Sonja is de kassière van deze sekscinema, en haar leven speelt zich voornamelijk af in haar in cabine. Ze is een aanpakker met veel humor en vult haar dagen met het herinrichten van de vitrine, uitzoeken van films met de uitbater en is vaak grof en brutaal richting haar klanten voor het loket en in de zaal.
Haar baas is Marcel, een wat onbeholpen en afstandelijke man die twee keer per dag bij zijn buurman Freddy langs komt. Freddy heeft een gezellige, kleine bar met likeurflessen, jukebox, discobal en een peepshow.
Filmmakers als Jean Rollin, Jose Larraz en Claude Mulot bevolkten de krochten van zijn nimmer rustende brein, en hoewel hij geen van hen ooit had ontmoet, beschouwde hij hen stuk voor stuk als oude bekenden.
Dit is een passage in het boek waarin de uitbater van de Cinema zijn liefde voor zijn werk toont. Door het verhaal heen lees je veel opsomming van titels en namen en achterin zelfs een lijst met alle filmtitels en een playlist.
Het boek geeft een beknopte inkijk in een sekscinema en peepshow eind jaren zeventig en is zeer goed geschreven. Ondanks dat de personages niet heel erg zijn uitgediept, is het wel een interessante periode over de toen enorm populaire Cinema Bis en leest het best makkelijk weg. De auteur heeft een poging gewaagd om zijn passie van film over te dragen.
Langzaam aan krijg je een gedetailleerd beeld van de bioscoop en de bar in de jaren zeventig, maar de liefde onderling van de personages zijn minder uitgediept. Het leest alsof je naar een film zit te kijken.
De Vlaamse taal is soms wel een uitdaging en ook soms grof en pas in het Nawoord wordt prachtig beschreven over de belangrijkheid van deze filmgeschiedenis. Wat het boek leuk maakt is de humor en het pocketformaat. Met dit unieke boek heeft de auteur een zeer beknopt inkijkje in de jaren zeventig gegeven met de Cinema Bis in het bijzonder.
De Vlaamse auteur Filip Keyaert uit Denderleeuw debuteert in 2021 met ‘Sterven met tussenpozen’, een roman die enkele dagen uit het leven van een misnoegde videotheekhouder schetst. Met ‘Uit het daglicht’ is zijn tweede boek in 2022 verschenen bij uitgeverij Manteau. ‘Uit het daglicht’ is een pocketroman waarin de auteur het Midi-Minuitcircuit (dat zich toespitste op de cinéma bis) uit de seventies weer tot leven brengt. De auteur heeft een passie voor zowel taal als film. Filip Keyaert stelt zelfs zijn verzameling affiches van erotische films uit de jaren zeventig tentoon in Brussel.
Het verhaal speelt zich af in Brussel, in het jaar 1979. De locatie is voornamelijk in de bioscoop vlakbij het Zuidstation welke er uitziet als een Brusselse rijwoning. Het is een andere wereld waar velen niet het bestaan er van kent of geen hoge pet van heeft. Miskend en ontkend.
Sonja is de kassière van deze sekscinema, en haar leven speelt zich voornamelijk af in haar in cabine. Ze is een aanpakker met veel humor en vult haar dagen met het herinrichten van de vitrine, uitzoeken van films met de uitbater en is vaak grof en brutaal richting haar klanten voor het loket en in de zaal.
Haar baas is Marcel, een wat onbeholpen en afstandelijke man die twee keer per dag bij zijn buurman Freddy langs komt. Freddy heeft een gezellige, kleine bar met likeurflessen, jukebox, discobal en een peepshow.
Filmmakers als Jean Rollin, Jose Larraz en Claude Mulot bevolkten de krochten van zijn nimmer rustende brein, en hoewel hij geen van hen ooit had ontmoet, beschouwde hij hen stuk voor stuk als oude bekenden.
Dit is een passage in het boek waarin de uitbater van de Cinema zijn liefde voor zijn werk toont. Door het verhaal heen lees je veel opsomming van titels en namen en achterin zelfs een lijst met alle filmtitels en een playlist.
Het boek geeft een beknopte inkijk in een sekscinema en peepshow eind jaren zeventig en is zeer goed geschreven. Ondanks dat de personages niet heel erg zijn uitgediept, is het wel een interessante periode over de toen enorm populaire Cinema Bis en leest het best makkelijk weg. De auteur heeft een poging gewaagd om zijn passie van film over te dragen.
Langzaam aan krijg je een gedetailleerd beeld van de bioscoop en de bar in de jaren zeventig, maar de liefde onderling van de personages zijn minder uitgediept. Het leest alsof je naar een film zit te kijken.
De Vlaamse taal is soms wel een uitdaging en ook soms grof en pas in het Nawoord wordt prachtig beschreven over de belangrijkheid van deze filmgeschiedenis. Wat het boek leuk maakt is de humor en het pocketformaat. Met dit unieke boek heeft de auteur een zeer beknopt inkijkje in de jaren zeventig gegeven met de Cinema Bis in het bijzonder.
1
Reageer op deze recensie