Lezersrecensie
Persoonlijke dagboekverhalen van een vluchtelingenkind
De auteur Yeva Skalietska geeft ons een intens verslag, welke is verteld in dagboekvorm, over het leven van een 12-jarig Oekraïens meisje uit Kharkiv. Originele titel is You Don't Know What War Is en is te koop in veertig verschillende landen.
Yeva schrijft in begrijpelijk en vlot proza - bijzonder taalgebruik gezien haar leeftijd en in eerste instantie merk je niet dat dit een 12 jarig meisje is die net haar verjaardag heeft gevierd.
Opmerkelijk boek wat je doet denken aan Anne Frank en wat heel urgent voelt in deze tijd.
Yeva woont met haar oma, Iryna, in een appartement aan de rand van Kharkiv. Vanuit haar raam ziet ze “enorme lege velden die uitkomen op de Russische grens”. We krijgen aan het begin van haar dagboek een korte impressie van haar leven zoals piano spelen, schilderen, en bowlen. Plots zijn er de gebeurtenissen van 24 februari 2022 en verandert haar leven totaal. De bommen verscheuren het leven van Yeva en we leven mee met haar angst en vragen.
‘Ineens vloog er een enorme raket langs die met zoveel kracht uit elkaar knalde dat ik mijn hart in ijs voelde veranderen.’
Het dagboek laat ziet hoe de klas van Yeva via de whatsapp met elkaar communiceert tijdens de oorlog en zien we b.v. foto’s van Yeva en haar huis. De solidariteit met elkaar is prachtig beschreven.
Nog hartverscheurender is het om te lezen over de verwoesting van haar prachtige stad, parken en gebouwen. Heel bijzonder is ook de ontmoeting met de verslaggevers van Channel 4 en haar reis richting Europa. Even is Yeva beroemd en heeft dit haar gered om lieve mensen te ontmoeten en aan de oorlog te ontsnappen. We ervaren als lezer ook de goedheid van de mens in deze afschuwelijke oorlog.
De urgentie voor dit boek is nog steeds aanwezig als je het nieuws volgt. Kharkiv is weer beschoten een jaar later. Kharkiv is een van de grootste steden in Oekraïne en het centrum van de regio Charkov. Kharkiv is een uitzonderlijk mooie stad en een belangrijk industrieel, wetenschappelijk en cultureel centrum. Op minder dan 35 kilometer van de Russische grens ligt Kharkiv, de tweede stad van Oekraïne. Het gebied werd maandenlang gedeeltelijk bezet en is zwaar gehavend. Dit dagboek geeft inzicht in de pijn van deze oorlog.
Yeva heeft met dit dagboek een inkijkje gegeven in haar leven en de angst laten zien die een oorlog geeft. Een onschuldig kind in oorlog is niet te bevatten. Haar verhaal is zo goed geschreven dat je een interessant beeld krijgt van deze oorlog die je bij blijft en waar je door gegrepen wordt. Yeva heeft op een positieve wijze haar verhaal beschreven en haar dankbaarheid is zo fantastisch!
Er blijven nog wel vragen over hoe het haar familie vergaat (vader woont in Rusland en moeder in Turkije) en natuurlijk of ze ooit terug gaat naar haar geliefde stad. Een bonus is om haar te zien op YouTube (24 feb 2023, een jaar later na de start van deze oorlog) te zien met de auteur die ook haar voorwoord heeft geschreven, Michael Morpurgo.
Yeva schrijft in begrijpelijk en vlot proza - bijzonder taalgebruik gezien haar leeftijd en in eerste instantie merk je niet dat dit een 12 jarig meisje is die net haar verjaardag heeft gevierd.
Opmerkelijk boek wat je doet denken aan Anne Frank en wat heel urgent voelt in deze tijd.
Yeva woont met haar oma, Iryna, in een appartement aan de rand van Kharkiv. Vanuit haar raam ziet ze “enorme lege velden die uitkomen op de Russische grens”. We krijgen aan het begin van haar dagboek een korte impressie van haar leven zoals piano spelen, schilderen, en bowlen. Plots zijn er de gebeurtenissen van 24 februari 2022 en verandert haar leven totaal. De bommen verscheuren het leven van Yeva en we leven mee met haar angst en vragen.
‘Ineens vloog er een enorme raket langs die met zoveel kracht uit elkaar knalde dat ik mijn hart in ijs voelde veranderen.’
Het dagboek laat ziet hoe de klas van Yeva via de whatsapp met elkaar communiceert tijdens de oorlog en zien we b.v. foto’s van Yeva en haar huis. De solidariteit met elkaar is prachtig beschreven.
Nog hartverscheurender is het om te lezen over de verwoesting van haar prachtige stad, parken en gebouwen. Heel bijzonder is ook de ontmoeting met de verslaggevers van Channel 4 en haar reis richting Europa. Even is Yeva beroemd en heeft dit haar gered om lieve mensen te ontmoeten en aan de oorlog te ontsnappen. We ervaren als lezer ook de goedheid van de mens in deze afschuwelijke oorlog.
De urgentie voor dit boek is nog steeds aanwezig als je het nieuws volgt. Kharkiv is weer beschoten een jaar later. Kharkiv is een van de grootste steden in Oekraïne en het centrum van de regio Charkov. Kharkiv is een uitzonderlijk mooie stad en een belangrijk industrieel, wetenschappelijk en cultureel centrum. Op minder dan 35 kilometer van de Russische grens ligt Kharkiv, de tweede stad van Oekraïne. Het gebied werd maandenlang gedeeltelijk bezet en is zwaar gehavend. Dit dagboek geeft inzicht in de pijn van deze oorlog.
Yeva heeft met dit dagboek een inkijkje gegeven in haar leven en de angst laten zien die een oorlog geeft. Een onschuldig kind in oorlog is niet te bevatten. Haar verhaal is zo goed geschreven dat je een interessant beeld krijgt van deze oorlog die je bij blijft en waar je door gegrepen wordt. Yeva heeft op een positieve wijze haar verhaal beschreven en haar dankbaarheid is zo fantastisch!
Er blijven nog wel vragen over hoe het haar familie vergaat (vader woont in Rusland en moeder in Turkije) en natuurlijk of ze ooit terug gaat naar haar geliefde stad. Een bonus is om haar te zien op YouTube (24 feb 2023, een jaar later na de start van deze oorlog) te zien met de auteur die ook haar voorwoord heeft geschreven, Michael Morpurgo.
1
Reageer op deze recensie