Mooie roman - een aanrader.

De Bloemendochters is een mooie roman geschreven door Tessa Collins.
Het boek werd voorzien van een prachtige cover gemaakt door Bürosüd in zachte pastelkleuren die perfect passen bij de afgebeelde dahlia’s. Je merkt ook een schitterend landgoed op aan een rustige zee.
Maar zoals iedereen weet, kan een zee soms veranderen in een wilde en ruwe watermassa. Verraderlijk met veel geheimen? Wie zal het zeggen.

Dalia is het hoofdpersonage in dit boek. Een jongedame van 28 jaar die opgroeide bij haar grootouders in Cornwall (Groot-Brittannië). Zoals meer familieleden helpt ze mee op de kwekerij Blooming Hall. Ze verzorgt er onder andere de webpagina. Maar de laatste tijd mist ze iets in haar leven, ze is nog op zoek naar iets. Ze voelt zich soms alleen, ondanks haar grote familie.
Dalia heeft haar ouders nooit gekend. Haar moeder, Carmellia, stierf bij haar geboorte. Over haar vader werd nooit iets gezegd. Die is voor haar onbekend.

Iedere zomer komen de vier andere nichtjes samen op Blooming Hall tussen de bloemenvelden om zich te amuseren en bij te praten.

Op een dag sterft Rose, de grootmoeder van Dalia en de nichtjes ruimen haar kantoor op. Ze vinden tussen alle papieren een brief die Rose aan Dalia’s vader heeft geschreven. Iedereen staat perplex. Niemand wist dat Rose contact had met hem. Waarom heeft ze dit nooit aan Dalia laten weten?
De enige informatie die ze nu heeft, is zijn naam Ricardo en een adres in Mexico.

Dalia weet geen blijf met haar emoties. Ze wil op zoek naar haar vader. Ze heeft zoveel vragen. Haar tantes vragen haar om alles te laten bezinken. Misschien is hij al lang vertrokken en woont hij daar niet meer. Mexico is niet zo veilig om alleen rond te reizen als jong meisje.
Maar Dalia is vastbesloten, ze wil zo vlug mogelijk een vlucht boeken naar Mexico en uitzoeken wie haar vader is en waar hij is. Wat is er allemaal gebeurd?
Ze herinnerde zich nog wel dat haar moeder een studie archeologie volgde en daarvoor naar Mexico afreisde.
Er zijn zoveel mysteries om op te lossen. En zoveel Ricardo’s in Mexico.

Tessa Collins heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl. Ze kan gedetailleerd weergeven wat ze ziet en je meenemen naar de mooie plaatsen die Dalia en haar medepersonages opzoeken. Het voelt alsof je mee in Mexico bent.

Ze maakt gebruik van twee verhaallijnen. Eentje in het heden waarin Dalia alles meemaakt en eentje in het verleden, namelijk 29 jaar geleden, waarin haar moeder Carmellia alles doormaakte.
Dit is afwisselend en leuk om als achtergrond te weten. Op die manier krijg je een levend beeld van de gebeurtenissen zoveel jaren geleden.
Tegelijkertijd geeft Tessa Collins ook de geschiedenis van de Maya’s en de cultuur van Mexico weer.
Het verhaal blijft je boeien als je eveneens de familietradities leert kennen in Mexico en beseft dat de familie daar altijd op de eerste plaats komt.

Dalia houdt regelmatig contact met het thuisfront, op die manier laat ze ook blijken dat haar familie belangrijk is voor haar. Is dit het stukje Mexicaanse bloed dat in haar aderen stroomt?

Emoties, vriendschap, familie en liefde worden mooi verwerkt in het boek. Tessa heeft de gave om dit alles prima te omschrijven en haar personages te laten evolueren tijdens hun reis.

Dat dit een eerste deel is van een serie was al duidelijk. In de epiloog wordt al een tipje van de sluier gelicht voor het mysterie van deel twee.
Uiteraard kijk ik daar heel erg naar uit.

Als je geniet van een roman met mysteries, cultuur, geschiedenis, romantiek, enz., is dit boek zeker een aanrader.

Voor mij is De Bloemendochters zeker 4****waard.