Lezersrecensie
Indrukwekkend en spannend
Stilleven – Marieke Damen
Ik heb dit boek mogen lezen via de leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Dank daarvoor en ook dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van de epub-versie. Uiteraard de grootste dank aan Marieke Damen voor het schrijven van dit boek!
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Stilleven is geschreven vanuit Monica’s perspectief en begint met het mailtje dat Monica ontvangt van haar zus Manuela met het verzoek om een schilderij van haar te maken. De zussen hebben dan al 20 jaar geen contact gehad. Monica stemt in met de klus en hoopt op deze manier ook weer het contact te kunnen herstellen.
Vanaf dit punt wordt het het verhaal verteld in chronologische volgorde van het heden en vanuit 1998 toen Monica 10 jaar oud was en Manuela 15 jaar.
De 2 zusjes groeien op in een gezin waarin geweld en verslaving een grote rol spelen. De situaties die ontstaan worden zo beschreven dat je de angst, de onmacht soms kan ‘voelen’.
De 10-jarige Monica krijgt veel steun en liefde van haar oudere zus Manuela en door alles wat ze meemaken wordt de band tussen beide erg hecht.
De Monica van nu heeft nog steeds last van haar traumatische verleden, maar lijkt er in haar dagelijkse leven toch redelijk mee om te kunnen gaan.
Hierdoor vraag je je constant af wat er dan toch gebeurd moet zijn waardoor de zussen al 20 jaar geen contact meer hebben. Want dat er iets is, dat voel je constant.
Het verhaal wordt geschreven in korte hoofdstukken. Boven de hoofdstukken staat wanneer je leest, het heden of het verleden. In het verleden lees je ook echt vanuit een 10-jarige.
Omdat je telkens vanuit een ander perspectief leest en het een vlotte schrijfstijl is, blijf je geboeid en wil je verder met het verhaal. Er is ook continu een spanning aanwezig alleen kun je er de vinger niet op leggen.
Uiteindelijk eindigt het met een dramatische gebeurtenis is 1998 wat ook van toepassing is op het einde van het verhaal in 2020. Dit was echt een twist die ik in het gehele boek niet bedacht had. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. Erg knap gedaan!
Nadat ik het boek uit had heb ik het echt nog even moeten laten inwerken. Het boek speelt in op je gevoel en ik vond het een heftig vehaal door de thema’s die behandeld worden.
Maar al met al ben ik heel blij dat ik het boek heb mogen lezen en heeft Marieke Damen er een fan bij.
Nogmaals dank aan Vrouwenthrillers.nl, uitgeverij LetterRijn en natuurlijk Marieke Damen voor de vele uurtjes leesplezier!
Ik heb dit boek mogen lezen via de leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Dank daarvoor en ook dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van de epub-versie. Uiteraard de grootste dank aan Marieke Damen voor het schrijven van dit boek!
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Stilleven is geschreven vanuit Monica’s perspectief en begint met het mailtje dat Monica ontvangt van haar zus Manuela met het verzoek om een schilderij van haar te maken. De zussen hebben dan al 20 jaar geen contact gehad. Monica stemt in met de klus en hoopt op deze manier ook weer het contact te kunnen herstellen.
Vanaf dit punt wordt het het verhaal verteld in chronologische volgorde van het heden en vanuit 1998 toen Monica 10 jaar oud was en Manuela 15 jaar.
De 2 zusjes groeien op in een gezin waarin geweld en verslaving een grote rol spelen. De situaties die ontstaan worden zo beschreven dat je de angst, de onmacht soms kan ‘voelen’.
De 10-jarige Monica krijgt veel steun en liefde van haar oudere zus Manuela en door alles wat ze meemaken wordt de band tussen beide erg hecht.
De Monica van nu heeft nog steeds last van haar traumatische verleden, maar lijkt er in haar dagelijkse leven toch redelijk mee om te kunnen gaan.
Hierdoor vraag je je constant af wat er dan toch gebeurd moet zijn waardoor de zussen al 20 jaar geen contact meer hebben. Want dat er iets is, dat voel je constant.
Het verhaal wordt geschreven in korte hoofdstukken. Boven de hoofdstukken staat wanneer je leest, het heden of het verleden. In het verleden lees je ook echt vanuit een 10-jarige.
Omdat je telkens vanuit een ander perspectief leest en het een vlotte schrijfstijl is, blijf je geboeid en wil je verder met het verhaal. Er is ook continu een spanning aanwezig alleen kun je er de vinger niet op leggen.
Uiteindelijk eindigt het met een dramatische gebeurtenis is 1998 wat ook van toepassing is op het einde van het verhaal in 2020. Dit was echt een twist die ik in het gehele boek niet bedacht had. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. Erg knap gedaan!
Nadat ik het boek uit had heb ik het echt nog even moeten laten inwerken. Het boek speelt in op je gevoel en ik vond het een heftig vehaal door de thema’s die behandeld worden.
Maar al met al ben ik heel blij dat ik het boek heb mogen lezen en heeft Marieke Damen er een fan bij.
Nogmaals dank aan Vrouwenthrillers.nl, uitgeverij LetterRijn en natuurlijk Marieke Damen voor de vele uurtjes leesplezier!
3
Reageer op deze recensie