Een aardige psychologische roman

Voor haar thrillerdebuut Dodelijke stilte  schreef A.S.A. Harrison twee romans en vier non-fictie boeken. Ze werkte aan haar tweede psychologische thriller toen ze, vlak voor het verschijnen van Dodelijke stilte, in april 2013 op 65-jarige leeftijd overleed. Ze woonde met haar man in Toronto.

Het lijkt het perfecte koppel maar niets is minder waar. Bouwopzichter Todd bedriegt zijn vrouw, psychologe Jodi, met de dochter van zijn beste vriend. Jodi weet ervan, net als van de eerdere slippertjes van haar man. Toch sluit ze er al jaren haar ogen voor. Ze houdt zich voor dat ze ondanks alles een goed leven hebben samen. Pas als Todd besluit om haar te verlaten en Jodi alles dreigt te verliezen wat haar lief is, neemt ze een drastische beslissing. Wie het laatst lacht, lacht het best. Of niet?

Een van de eerste dingen die opvalt als je dit boek in handen hebt, is dat het wordt aanbevolen door de zeer gewaardeerd thrillerauteur Tess Gerritsen. Een ding is zeker, deze aanbeveling is niet omdat het een ijzersterke psychologische thriller betreft, want dat is Dodelijke stilte  absoluut niet. In dit boek draait het vooral om de stille Jodi en de losbandige Todd. Ondanks dat hun personages tot in de puntjes uitgewerkt zijn, en er zowel over het uiterlijk als het innerlijk meer dan genoeg verteld wordt, blijft er een voelbare afstand. Tijdens het lezen ontstaat er geen band, sympathie of gevoel van betrokkenheid bij de personages. Ze maken genoeg mee maar het grijpt je nergens bij de keel.

Dodelijke stilte  is een niet al te dik boek van ongeveer 300 bladzijden, keurig verdeeld in overzichtelijke korte hoofdstukken. Om het hoofdstuk wisselt het perspectief van hij naar zij. De gedachten en belevenissen van Todd tegenover die van Jodi, zorgen ervoor dat het verhaal van twee kanten wordt belicht.
De plot is eenvoudig. Een rechte lijn van start tot finish zonder bochten of lastige hindernissen. Er is een enorm gebrek aan spanning en het is bij lange na geen pageturner.

Het verhaal is een tikkeltje langdradig en de ontknoping is mat. Er zijn geen verrassende wendingen of andere bijzonderheden, terwijl die wel heel erg welkom waren geweest. Het etiket 'psychologische thriller' is onterecht en misleidend want Dodelijke stilte  is niet meer dan een aardige psychologische roman. Als je dit voor ogen hebt voordat je aan het boek begint, is een zware teleurstelling wellicht te voorkomen. Mocht je een tergend spannende thriller verwachten dan kom je ongetwijfeld bedrogen uit.

De schrijfstijl van A.S.A. Harrison is niet al te vlot of prettig leesbaar. Lange zinnen die niet lekker lopen. Lastige woorden, die veelal met psychologie te maken hebben en niet voor iedereen direct duidelijk zijn. Er wordt te veel ingegaan op psychologische aspecten die geen bijdrage leveren aan het verhaal zelf. Overbodige informatie die maar voor een aantal mensen niet storend zal zijn, omdat ze toch al in meer of mindere mate geïnteresseerd zijn in psychologie. Voor de meeste lezers gaat de psychologische uitleg echter alleen maar ten koste van de vaart in het verhaal. Het valt niet mee om geboeid te blijven tot de laatste bladzijde. Zonde, want het idee was goed en het had een knap spannende thriller kunnen worden, maar dat is in dit geval allesbehalve gelukt.