Absoluut geen boek om over te zwijgen!

Nederlands schrijfster Samantha Stroombergen (1990) won de Gouden Strop voor beste thriller van het jaar 2019, met haar debuut ‘De witte Kamer’ (2018). Haar nieuwste boek ‘Zij die zwijgt’ (2020) is de tweede thriller met rechercheur Léon Coeur in de hoofdrol.

In ‘Zij die zwijgt’ van Samantha Stroombergen komen aardig wat personages voor. Echter is dit helemaal niet vervelend of lastig met lezen. De manier waarop iedereen beschreven wordt, is zo duidelijk dat er nergens twijfel ontstaat. Ondanks de vele namen in dit boek blijft alles namelijk goed te volgen.

Rechercheur Léon Coeur en zijn team worden het beste neergezet. Je leert hen als persoon goed kennen, hun gedachtengang, maar ook hun plek in de groep en de onderlinge verbanden zijn duidelijk weergegeven. Het zijn deze personages waar je intens met mee gaat leven. Maar ook de overige personages zijn goed uitgewerkt in relatie tot de rol die ze spelen en leer je gedurende het verhaal voldoende kennen.

Het verhaal is spannend, heeft veel verrassende plotwendingen en wordt nergens voorspelbaar. Er gebeurt steeds wel weer iets, waardoor je door wilt blijven lezen. Er zijn geen langdradige of saaie stukken te vinden in dit boek. Het blijft uitermate boeiend tot de laatste bladzijde. Precies zoals het een goede thriller betaamt.

Samantha Stroombergen is, hoewel beginnend, een zeer talentvol schrijfster. Ze heeft een prettige en vlotte schrijfstijl. Geen moeilijke woorden of zinnen en er zit vaart in het verhaal. Dit alles vergroot het leesplezier enorm.

Het is het tweede boek over rechercheur Léon, maar ‘Zij die zwijgt’ is goed te lezen zonder dat je Samantha’s debuut ‘De witte kamer’ hebt gelezen. Er mist geen informatie, de delen zijn prima los van elkaar te lezen.

Ik kijk uit naar het volgende boek. Een mooie spannende reeks thrillers over rechercheur Léon Coeur en zijn team zou fantastisch zijn.