Schemerleven- levenslang verzwegen leed

De derde roman van Jaap Robben heeft bij mij, net als de vorige twee boeken, een verpletterende indruk achtergelaten.

In een andere recensie las ik de omschrijving, levenslang verzwegen leed. Beter omschrijven kan ik niet

Frieda is 81, haar man is onlangs plotseling overleden. Langzaam went ze aan de nieuwe situatie. Na de dood van haar man komt ook het onverwerkte verdriet van vroeger weer naar boven. Ze is dapper genoeg om dit aan te gaan en om dit onverwerkte verlies een plaats te geven, moet ze terug haar verleden in.

In 1963 ontmoet, toen nog Ietje, op de bevroren Waal de oudere Otto. Otto is al getrouwd en toch krijgen ze een hartstochtelijke verhouding. Als Ietje uiteindelijk zwanger raakt, raakt ze alles kwijt. Op het moment dat ze haar zoon Thomas deelgenoot maakt van de situatie, helpt hij haar op weg. De antwoorden blijken niet ver weg te zijn, de pijn is immer nabij.

Alles is raak in dit verhaal, iedere zin is mooi. Ik was tot tranen geroerd aan het einde van het verhaal. Een aanrader om te lezen.