Lezersrecensie
Een verhaal met eeuwigheidswaarde
Drie lezers op Hebban geven het boek uit 1920 vijf sterren, maar er is (nog) geen recensie. Wat betekent dat? In mijn optiek het volgende: A. Roland Holst is boven elke twijfel verheven. Met een kritische blik naar zijn novelle kijken zou heiligschennis zijn.
Het verhaal gaat over liefde, trouw en bovenal het noodlot. Bij de geboorte van Deirdre voorspelt een druide dat zij door haar schoonheid ‘droefheid zal brengen en ondergang’. Haar ouders zenden haar weg met een verzorgster om aan de voorspelling te ontkomen.
Door een toevalligheid verneemt koning Concobar van Emain Macha van haar bestaan en besluit dat zij zijn koningin zal worden. Maar dan vinden Noisa, de oudste zoon van Usnach, en Deirdre elkaar ‘onherroepelijk, gelijk de wind en de zee’. Enige tijd leven zij in afzondering samen met Ardaan en Anla, de broers van Noisa. Het geluk kan echter niet duren.
Roland Holst baseerde dit verhaal op oude Keltische verhalen. Het taalgebruik is zeer poëtisch. Beschrijvingen van de wind, storm, de zee, de lucht, licht en donker leiden gebeurtenissen in of worden gebruikt in vergelijkingen. Regelmatig wordt ‘het Westen’ aangehaald, waar volgens Roland Holst het onbereikbare Elysium achter de zee is gelegen. Deirdre (met name) en de zonen van Usnach lijken verheven boven gewone stervelingen. Desondanks is het noodlot onafwendbaar.
Het verhaal gaat over liefde, trouw en bovenal het noodlot. Bij de geboorte van Deirdre voorspelt een druide dat zij door haar schoonheid ‘droefheid zal brengen en ondergang’. Haar ouders zenden haar weg met een verzorgster om aan de voorspelling te ontkomen.
Door een toevalligheid verneemt koning Concobar van Emain Macha van haar bestaan en besluit dat zij zijn koningin zal worden. Maar dan vinden Noisa, de oudste zoon van Usnach, en Deirdre elkaar ‘onherroepelijk, gelijk de wind en de zee’. Enige tijd leven zij in afzondering samen met Ardaan en Anla, de broers van Noisa. Het geluk kan echter niet duren.
Roland Holst baseerde dit verhaal op oude Keltische verhalen. Het taalgebruik is zeer poëtisch. Beschrijvingen van de wind, storm, de zee, de lucht, licht en donker leiden gebeurtenissen in of worden gebruikt in vergelijkingen. Regelmatig wordt ‘het Westen’ aangehaald, waar volgens Roland Holst het onbereikbare Elysium achter de zee is gelegen. Deirdre (met name) en de zonen van Usnach lijken verheven boven gewone stervelingen. Desondanks is het noodlot onafwendbaar.
1
Reageer op deze recensie