Lezersrecensie
Een verschil van dag en nacht
Het is onvermijdelijk; als je ‘s nachts een keer wakker wordt, komt dit boek in je gedachten. Je denkt aan de hoofdpersoon August Brill die tijdens zijn doorwaakte nachten verhalen verzint om zijn akelige herinneringen te verdrijven.
Tijdens zo’n slapeloze nacht schetst August zijn situatie. Hij is als gevolg van een auto-ongeluk aan bed gekluisterd en woont bij zijn dochter en kleindochter. Hij vertelt over de paralelle wereld die hij heeft gecreëerd en waarin de Amerikaanse staten oorlog voeren tegen elkaar. Het belangrijkste personage in zijn verhaal, Owen Brick, weet niet hoe hij in die wereld terecht is gekomen. Hij wordt opgezadeld met een opdracht die hij kost wat kost niet wil uitvoeren. De ontwikkelingen volgen elkaar op en uiteindelijk wordt de relatie tussen August en Owen duidelijk en komt het tot een climax.
De nacht is nog niet voorbij en ook kleindochter Katya kan de slaap niet vatten. Zij zoekt haar opa op in zijn kamer en hij vertelt haar met veel liefde en warmte over haar oma Sonia, over hoe ze elkaar ontmoetten en hoe ze een relatie kregen. Katya op haar beurt vertelt over haar vriend Titus die op gewelddadige wijze aan zijn einde is gekomen.
Langzaam breekt de dag aan en verandert de kamer van zwart in grijs.
Het boek is knap en indringend geschreven. De intimiteit en vertrouwelijkheid tussen Katya en August staan tegenover het Kafkaiaanse van het verhaal over Owen Brick als dag en nacht.
Tijdens zo’n slapeloze nacht schetst August zijn situatie. Hij is als gevolg van een auto-ongeluk aan bed gekluisterd en woont bij zijn dochter en kleindochter. Hij vertelt over de paralelle wereld die hij heeft gecreëerd en waarin de Amerikaanse staten oorlog voeren tegen elkaar. Het belangrijkste personage in zijn verhaal, Owen Brick, weet niet hoe hij in die wereld terecht is gekomen. Hij wordt opgezadeld met een opdracht die hij kost wat kost niet wil uitvoeren. De ontwikkelingen volgen elkaar op en uiteindelijk wordt de relatie tussen August en Owen duidelijk en komt het tot een climax.
De nacht is nog niet voorbij en ook kleindochter Katya kan de slaap niet vatten. Zij zoekt haar opa op in zijn kamer en hij vertelt haar met veel liefde en warmte over haar oma Sonia, over hoe ze elkaar ontmoetten en hoe ze een relatie kregen. Katya op haar beurt vertelt over haar vriend Titus die op gewelddadige wijze aan zijn einde is gekomen.
Langzaam breekt de dag aan en verandert de kamer van zwart in grijs.
Het boek is knap en indringend geschreven. De intimiteit en vertrouwelijkheid tussen Katya en August staan tegenover het Kafkaiaanse van het verhaal over Owen Brick als dag en nacht.
1
Reageer op deze recensie