De champagne dagboeken

De champagne dagboeken is het tweede boek in de bubbels reeks.
Voor mij de laatste die ik gelezen heb in de reeks.
Ik vond en vind het nog steeds best lastig om een resencie te schrijven over dit boek.

De champagne dagboeken verteld het verhaal van Jule, Bernice, Amy Ester en Vasyl. Ieder met een eigen levensverhaal deels verteld door hun zelf en deels door de ogen van hun vriend Jule. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk de champagne tussen de wijngaarden. Amy Ester maakt een nieuwe start en gaat opzoek naar haar zelf en haar Joodse afkomst. Ook Bernice is opzoek naar zichzelf en probeert haar verleden te verwerken.
Vasyl is een jonge knappe wijnmaker uit Oekraïne die voor een moeilijke keus komt te staan. Hij raakt heel erg goed bevriend met Jule. Het verhaal begint echt onwijs sterk en heel er mooi. Je leert de personages heel goed kennen. Er zit veel diepgang in de levensverhalen. Maar ook een hoop levenslessen en wijsheden. Daarnaast wordt de omgeving waar alles zich afspeelt ook goed beschreven. Echter miste ik voor mijn gevoel de echte connectie tussen de personages. Maar nadat ik van Ruud nog wat extra uitleg kreeg over het verhaal begreep ik waarom dat er niet in zat. En dat is denk ook meer een verwachting/ hoop die ik zelf had bij het verhaal. Misschien was ik wel te kritisch. Het einde van het verhaal was wederom prachtig en heel sterk. Ik werd er stil van en kreeg een brok in mijn keel. Ik had nog zoveel meer willen lezen over de personage.

Ik kan oprecht zeggen dat ik een groot fan ben van de schrijfstijl van Ruud. Zijn manier van schrijven en verhalen zijn net even wat anders dan je zou verwachten. Hij heeft me tot nu toe elke keer nog weten te verassen met zijn boeken. En ook elke keer weer een aantal levenslessen die je mee krijgt tijdens het lezen.

De mooiste uit dit boek vind ik:
Ookal draai je de wijzers van een klok terug naar het licht, de nacht blijft donker.