Lezersrecensie
Ik vind Jo Nesbø een echte meesterverteller!
Het is 3,5 jaar geleden dat ik Koninkrijk van Jo Nesbø las, een geweldig boek, als ik het vervolg – Koning van Os – ga lezen. Ik heb er zin in, zoals altijd als ik een boek van Jo Nesbø oppak.
Alsof er geen tijd is verstreken tussen Koninkrijk en de Koning van Os, ik kan de draad moeiteloos oppakken en de personages uit Koninkrijk lijken oude bekenden die binnenstappen.
Koning van Os.
De gebroeders Carl en Roy hebben van hun bikkelharde en tirannieke vader Opgard één leefregel meegekregen; wij tegen de rest. Pa Opgard duldde geen tegenspraak en al helemaal geen inmenging van buitenaf! Carl en Roy de enig overgebleven Opgards, na de dood van hun ouders, leven nog steeds volgens deze regel. Al lijkt het vaker dat Roy, de oudste van de twee broers, Carl helpt dan andersom. Of is dat zo omdat we alleen het standpunt van Roy meekrijgen?
Carl is manager van het fantastische kuurhotel in het dorp en Roy beheert het benzinestation en heeft plannen voor een geweldige achtbaan die hij wil realiseren.
Voordat deze achtbaan gerealiseerd kan worden moeten er wel wat problemen worden weggepoetst. Soms helpt een goed gesprek en/of geld hierbij, soms helpt Fritz-reiniger beter en effectiever!
Roy en Carl hebben een geschiedenis samen, één waarin verschillende moorden zijn gepleegd. Zeven in totaal zelfs! Roy hoopt dat het hierbij blijft. Maar of dat ook gaat lukken? De vasthoudendheid van Kurt Olsen, hoofd van de politie, zit Roy al langer dwars, maar dat begint intussen een hoofdpijndossier te worden! Wat Roy betreft liggen de autowrakken in de Geitesving daar goed, maar kan het zijn dat Kurt daar iets heeft gevonden? Wordt de hele geschiedenis blootgelegd, of komen de broers ermee weg?
Jo Nesbø heeft een verteltrant die mij altijd wel lijkt te boeien, of het nu een kort verhaal is, een soort fantasy verhaal – waar ik eigenlijk helemaal niet van houd-, of een avontuur van Harry Hole is. Zijn schrijfstijl, zijn vakkundigheid, weet mijn aandacht altijd vast te houden tot het einde. Koning van Os is hierop geen uitzondering! Waarin we het hele verhaal verteld krijgen vanuit het standpunt van Roy. Het lijkt bijna of Jo Nesbø zichzelf elke keer weer wil uitdagen om het voor zichzelf ook spannend te houden door zijn aanpak te wijzigen. Dit keer dus geheel vanuit één perspectief geschreven. Een misdaadroman over familiebanden, loyaliteit, tegenstellingen en overeenkomsten en een doelgerichtheid die vaak niet goed afloopt. Voor mij weer een heerlijke #Mustread!
Alsof er geen tijd is verstreken tussen Koninkrijk en de Koning van Os, ik kan de draad moeiteloos oppakken en de personages uit Koninkrijk lijken oude bekenden die binnenstappen.
Koning van Os.
De gebroeders Carl en Roy hebben van hun bikkelharde en tirannieke vader Opgard één leefregel meegekregen; wij tegen de rest. Pa Opgard duldde geen tegenspraak en al helemaal geen inmenging van buitenaf! Carl en Roy de enig overgebleven Opgards, na de dood van hun ouders, leven nog steeds volgens deze regel. Al lijkt het vaker dat Roy, de oudste van de twee broers, Carl helpt dan andersom. Of is dat zo omdat we alleen het standpunt van Roy meekrijgen?
Carl is manager van het fantastische kuurhotel in het dorp en Roy beheert het benzinestation en heeft plannen voor een geweldige achtbaan die hij wil realiseren.
Voordat deze achtbaan gerealiseerd kan worden moeten er wel wat problemen worden weggepoetst. Soms helpt een goed gesprek en/of geld hierbij, soms helpt Fritz-reiniger beter en effectiever!
Roy en Carl hebben een geschiedenis samen, één waarin verschillende moorden zijn gepleegd. Zeven in totaal zelfs! Roy hoopt dat het hierbij blijft. Maar of dat ook gaat lukken? De vasthoudendheid van Kurt Olsen, hoofd van de politie, zit Roy al langer dwars, maar dat begint intussen een hoofdpijndossier te worden! Wat Roy betreft liggen de autowrakken in de Geitesving daar goed, maar kan het zijn dat Kurt daar iets heeft gevonden? Wordt de hele geschiedenis blootgelegd, of komen de broers ermee weg?
Jo Nesbø heeft een verteltrant die mij altijd wel lijkt te boeien, of het nu een kort verhaal is, een soort fantasy verhaal – waar ik eigenlijk helemaal niet van houd-, of een avontuur van Harry Hole is. Zijn schrijfstijl, zijn vakkundigheid, weet mijn aandacht altijd vast te houden tot het einde. Koning van Os is hierop geen uitzondering! Waarin we het hele verhaal verteld krijgen vanuit het standpunt van Roy. Het lijkt bijna of Jo Nesbø zichzelf elke keer weer wil uitdagen om het voor zichzelf ook spannend te houden door zijn aanpak te wijzigen. Dit keer dus geheel vanuit één perspectief geschreven. Een misdaadroman over familiebanden, loyaliteit, tegenstellingen en overeenkomsten en een doelgerichtheid die vaak niet goed afloopt. Voor mij weer een heerlijke #Mustread!
1
Reageer op deze recensie
