Lezersrecensie
Gebaseerd op historische feiten
Na de goed ontvangen thrillerserie De Witte Stad moet het voor Eva García Sáenz de Urturi spannend zijn geweest om met nieuw werk te komen. Want hoe evenaar je iets wat werkelijk alle verwachtingen overtrof? Schiet je als schrijver dan niet bij aanvang al in de stress?
De kracht van De Witte Stad schuilde in de combinatie van een superspannend verhaal dat zich in het heden afspeelt, zodat je je als lezer goed kan inleven, en een hieraan verbonden verhaal in het verleden. Aquitanië is daarentegen een volledig historische roman, gebaseerd op het leven van Eleonora van Aquitanië, een intrigerende vrouw die destijds heel wat stof heeft doen opwaaien.
Het leven van Eleonora speelt zich af in de hogere kringen, in het Frankrijk uit de Middeleeuwen, toen grenzen nog niet vastlagen en wie er het voor het zeggen had evenmin. De auteur beschrijft Eleonora als een slimme vrouw die het machtsspel meespeelt, maar een heel eigen agenda heeft. Eleonora en haar man, Lodewijk VII, komen goed uit de verf en je krijgt als lezer een kijkje in een wereld waar wij ons vandaag de dag nog maar weinig bij kunnen voorstellen. Dat maakt Aquitanië ook boeiend; het doet je nadenken over de wereld waarin we leven en hoe de rol van met name de vrouw zich heeft ontwikkeld. Daar is een lang traject en een hoop geduld aan vooraf gegaan.
Hoewel duidelijk is geworden dat de auteur een enorm schrijftalent heeft en zich uitgebreid heeft ingelezen om een zo correct mogelijk beeld te schetsen van de geschiedenis, vond ik het lastig om erbij te blijven. De vele personages en de grote hoeveelheid gebeurtenissen vergen behoorlijk wat aandacht. Daar komt nog bij dat er regelmatig naar een ander jaar wordt overgesprongen, wat niet altijd wordt aangegeven en in ieder geval bij mij voor verwarring en soms wat frustratie zorgde. Het is daardoor een paar keer gebeurd dat ik uit het verhaal raakte en dat is jammer; dat vertraagt het verder willen lezen.
Al met al is Aquitanië voor mij niet de leeservaring geworden die ik had gehoopt. Het bevat intriges, spanning, romantiek en natuurlijk een hoop geschiedenis, maar het kon me niet echt pakken. De vorige boeken van Eva García Sáenz de Urturi kon ik bijna niet neerleggen en hebben een prominente plaats gekregen in mijn boekenkast. Aquitanië heeft dit niveau helaas niet kunnen halen.
Het krijgt van mij 3 ½ ster.
Carlita
Perfecte Buren
De kracht van De Witte Stad schuilde in de combinatie van een superspannend verhaal dat zich in het heden afspeelt, zodat je je als lezer goed kan inleven, en een hieraan verbonden verhaal in het verleden. Aquitanië is daarentegen een volledig historische roman, gebaseerd op het leven van Eleonora van Aquitanië, een intrigerende vrouw die destijds heel wat stof heeft doen opwaaien.
Het leven van Eleonora speelt zich af in de hogere kringen, in het Frankrijk uit de Middeleeuwen, toen grenzen nog niet vastlagen en wie er het voor het zeggen had evenmin. De auteur beschrijft Eleonora als een slimme vrouw die het machtsspel meespeelt, maar een heel eigen agenda heeft. Eleonora en haar man, Lodewijk VII, komen goed uit de verf en je krijgt als lezer een kijkje in een wereld waar wij ons vandaag de dag nog maar weinig bij kunnen voorstellen. Dat maakt Aquitanië ook boeiend; het doet je nadenken over de wereld waarin we leven en hoe de rol van met name de vrouw zich heeft ontwikkeld. Daar is een lang traject en een hoop geduld aan vooraf gegaan.
Hoewel duidelijk is geworden dat de auteur een enorm schrijftalent heeft en zich uitgebreid heeft ingelezen om een zo correct mogelijk beeld te schetsen van de geschiedenis, vond ik het lastig om erbij te blijven. De vele personages en de grote hoeveelheid gebeurtenissen vergen behoorlijk wat aandacht. Daar komt nog bij dat er regelmatig naar een ander jaar wordt overgesprongen, wat niet altijd wordt aangegeven en in ieder geval bij mij voor verwarring en soms wat frustratie zorgde. Het is daardoor een paar keer gebeurd dat ik uit het verhaal raakte en dat is jammer; dat vertraagt het verder willen lezen.
Al met al is Aquitanië voor mij niet de leeservaring geworden die ik had gehoopt. Het bevat intriges, spanning, romantiek en natuurlijk een hoop geschiedenis, maar het kon me niet echt pakken. De vorige boeken van Eva García Sáenz de Urturi kon ik bijna niet neerleggen en hebben een prominente plaats gekregen in mijn boekenkast. Aquitanië heeft dit niveau helaas niet kunnen halen.
Het krijgt van mij 3 ½ ster.
Carlita
Perfecte Buren
1
Reageer op deze recensie