Hartverwarmend, maar dun verhaal

Zon, zee, vakantieliefde en een worsteling met de eigen identiteit. Dat is het recept voor Als vuur van de Zweedse Sara Lövestam (vertaald door Femke Muller). Het is een van de drie boeken die recentelijk verscheen in de nieuwe Querido Glow-reeks van uitgeverij Querido. Een reeks speciaal gericht op verhalen voor en over jongeren die zich als queer identificeren.

Lou en Anna zien elkaar voor het eerst op de boot naar het Zweedse vakantie-eiland Slando. Lou ergert zich aan het meisje met het warrige haar en haar vader die al drie bier op heeft. Anna ziet Lou als een rijkeluiskind. ‘Dat soort mensen gaat naar de eilanden omdat ze op het vasteland al te veel bezittingen hebben.’ Op het eiland scheiden de wegen van de twee meisjes. Totdat ze elkaar ineens op de steiger tegenkomen en ze even later samen op zee dobberen.

Wat volgt is een ontzettend lief liefdesverhaal. Twee totaal verschillende meisjes komen erachter dat ze graag samen zijn. Deze opbloeiende liefde is heel teder beschreven. De twee groeien steeds meer naar elkaar toe, maar hebben ook allebei hun twijfels over hun gevoelens en of deze wederzijds zijn. Ze schamen zich constant voor wat ze zeggen en bij elke aanraking vragen ze zich af of er meer achter zit. Dit maakt dit verhaal over een eerste liefde heel realistisch en je kunt er makkelijk in meegaan.

De worsteling die Lou voelt over haar identiteit is heel mooi en subtiel beschreven. Voor Anna is het al redelijk duidelijk dat ze op meisjes valt, maar Lou heeft moeite om haar gevoelens voor Anna een plek te geven. Deze worsteling groeit langzaam en voelt echt aan.

Helaas is dit wel bijna het enige wat we over Lou weten. Haar identiteit lijkt alleen te bestaan uit deze worsteling, terwijl Anna verder is uitgediept: ze is een creatieve, avontuurlijke dromer die een goede band heeft met haar arbeidsongeschikte vader. Dat ze op meisjes valt, is eigenlijk bijzaak. Terwijl we van Lou eigenlijk verder alleen weten dat ze uit een rijke familie komt, veel vrienden heeft en dat ze een hekel heeft aan haar oppervlakkige rijkeluisleventje.

De romantiek volgt een redelijk voorspelbaar traject: verliefd worden, conflict, oplossing. En dat was eigenlijk het hele verhaal van Als vuur. Op zich niets mis mee, want je vliegt wel zo door het verhaal heen. Ook omdat Lövestam heel vlot schrijft met een vleugje humor. Maar toch geeft het verhaal niet helemaal een voldaan gevoel.

Als vuur is een lief boek waar eigenlijk niet veel mis mee is, alleen mist het wat van dat vreselijke ‘wow-effect’. De romantiek is hartverwarmend en het leest lekker weg, maar het verhaal is flinterdun. Wat het niet meteen slecht maakt, maar eerder een prima leesbaar boek waar je misschien over 5 jaar niets meer van weet.