Leuke, maar ongeloofwaardige politieke YA-thriller

Alsof de auteur alle afleveringen van Scandal keek en toen dacht: laat ik hier eens wat tieners aan toevoegen. De fixer van Jennifer Lynn Barnes is een politieke thriller voor een YA-publiek. Misschien denk je nu ‘wat hebben middelbare scholieren met de politiek te maken?’ en dan heb je misschien een hele goede vraag gesteld. Ook al is het verhaal niet altijd even geloofwaardig, het idee is wel origineel en het verhaal heeft ook zeker zijn spannende momenten.  

Tess wordt door haar oudere zus Ivy naar Washington gehaald wanneer haar opa, bij wie ze op de ranch woont, begint te dementeren. Ivy blijkt een belangrijk figuur te zijn in de politieke wereld, want ze lost alle problemen op van de machtigste mensen van Amerika. Het is geen geheim in deze wereld dat Ivy een ‘fixer’ is. Ongewild krijgt Tess dezelfde rol op de middelbare school waar alle kinderen van deze machtige figuren rondlopen.  

Het leuke aan Tess is dat als ze iets onrechtvaardigs ziet, ze hier meteen iets aan wil doen. Zo rolt ze ook in haar nieuwe rol van ‘fixer’. Misschien dat het verhaal sterker was geweest als dit fixen beperkt bleef tot de middelbare school met haar eigen politieke spelletjes, maar Jennifer Lynn Barnes heeft een groter idee voor het boek. Wanneer Tess een vriendin helpt bij haar probleem, wordt ze in de wereld van de ‘grote mensen politiek’ gezogen. Hier begint het verhaal soms wel een beetje ongeloofwaardig te worden, want Tess en haar vrienden hoeven erg weinig moeite te doen om achter informatie te komen en sommige uitkomsten zijn wel heel toevallig.  

Het probleem van De fixer is dat het verhaal interessant en spannend is, maar dat de ik-verteller steeds hele voor de hand liggende dingen zegt. De verteller hoeft onafgemaakte zinnen van personages niet te herhalen en aan te vullen, want het is echt wel duidelijk wat het personage bedoelde. Zo is de ik-verteller vaak spuit elf in haar eigen verhaal. Al is de uitleg soms natuurlijk wel heel handig, want van de Amerikaanse politiek weten we hier in Nederland natuurlijk niet alles. Dat de auteur de verschillende politieke relaties uitlegt is dus fijn, maar de rest van de stortvloed aan uitleg had wel wat minder gemogen.   

Een ander probleem is dat er eigenlijk nog wel wat foutjes in het boek te vinden zijn. Heeft die ene vriendin van Tess nu wel een moeder, of niet? Eén keer wordt er een moeder genoemd en verder alleen een tante. Tess doet de deur open en even later gaat de deur weer open, zonder dat deze dicht is gegaan. Dit soort kleine slordigheidjes zijn verwarrend en erg jammer, want ze zijn gemakkelijk te vermijden.  

Een heel interessant idee heeft zo dus een minder goede uitwerking. Toch zorgen de minpuntjes er niet voor dat het boek niet leuk is. Een echte page-turner is het misschien niet, maar het leest zeker vlot en het is spannend genoeg om in door te blijven lezen. Als je er even goed voor gaat zitten is het verhaal ook zo uit. Verwacht alleen geen diepgaande politieke thriller, want dan kom je bedrogen uit.