Lezersrecensie
Een mooie novelle om in de Herfstsfeer te komen
De titel Oktoberlaan en de prachtige cover stralen één en al herfst uit. Dit is een ideaal boek om alvast in de herfst en Halloween sfeer te komen.
Aan de rand van het bos staat een klein huisje met pluktuin en winkeltje. Hier woont Bo na het plotseling overlijden van haar moeder. Bo heeft nog steeds slechte herinneringen aan die dag elk jaar geleden. Dus elk jaar rond Halloween, sluit Bo zich voor een week op in haar huis met genoeg eten en films. Maar dit jaar is er een nieuwe knappe, charmante dorpsgenoot, en die wil graag Bo beter leren kennen. Op aandringen van haar vriendinnen probeert ze stapje voor stapje om met de festiviteiten mee te doen, maar dit zorgt voor veel extra spanning, misschien wel teveel spanning.
Het verhaal begint met een beetje mysterieuze, maar ook spannende proloog. Daarna gaan we terug naar september en leer je Bo bij elk hoofdstuk een beetje beter kennen.
Je leest vanuit Bo’s perspectief. Je leest over haar haar angsten en verdriet. Gelukkig staat Bo er niet helemaal alleen voor, haar vriendinnen proberen haar zo goed mogelijk te helpen. Maar je kunt iemand niet helpen die niet geholpen wil worden. Misschien dat Jesper, de nieuwe dorpsgenoot en eigenaar van café De Bokkenrijder daar verandering in kan brengen?!
Door de vlotte, warme en beeldende schrijfstijl van Sandra, leef je mee met Bo. Maar soms was ik ook in tweestrijd. Ik snap Bo, maar ik snap haar vriendinnen ook. Ze willen helpen, maar niet pushen. Dat maakt het soms best wel lastig.
De thema’s verlies, verdriet, rouw, angsten en echte vriendschap worden heel mooi door het verhaal heen beschreven.
Oktoberlaan is een feelgood om je alvast in de Herfst en Halloween sfeer te kunnen dompelen. Lekker op de bank met een dekentje, kopje thee erbij en je bent er helemaal klaar voor.
Ik geef het 3,5 ster.
Aan de rand van het bos staat een klein huisje met pluktuin en winkeltje. Hier woont Bo na het plotseling overlijden van haar moeder. Bo heeft nog steeds slechte herinneringen aan die dag elk jaar geleden. Dus elk jaar rond Halloween, sluit Bo zich voor een week op in haar huis met genoeg eten en films. Maar dit jaar is er een nieuwe knappe, charmante dorpsgenoot, en die wil graag Bo beter leren kennen. Op aandringen van haar vriendinnen probeert ze stapje voor stapje om met de festiviteiten mee te doen, maar dit zorgt voor veel extra spanning, misschien wel teveel spanning.
Het verhaal begint met een beetje mysterieuze, maar ook spannende proloog. Daarna gaan we terug naar september en leer je Bo bij elk hoofdstuk een beetje beter kennen.
Je leest vanuit Bo’s perspectief. Je leest over haar haar angsten en verdriet. Gelukkig staat Bo er niet helemaal alleen voor, haar vriendinnen proberen haar zo goed mogelijk te helpen. Maar je kunt iemand niet helpen die niet geholpen wil worden. Misschien dat Jesper, de nieuwe dorpsgenoot en eigenaar van café De Bokkenrijder daar verandering in kan brengen?!
Door de vlotte, warme en beeldende schrijfstijl van Sandra, leef je mee met Bo. Maar soms was ik ook in tweestrijd. Ik snap Bo, maar ik snap haar vriendinnen ook. Ze willen helpen, maar niet pushen. Dat maakt het soms best wel lastig.
De thema’s verlies, verdriet, rouw, angsten en echte vriendschap worden heel mooi door het verhaal heen beschreven.
Oktoberlaan is een feelgood om je alvast in de Herfst en Halloween sfeer te kunnen dompelen. Lekker op de bank met een dekentje, kopje thee erbij en je bent er helemaal klaar voor.
Ik geef het 3,5 ster.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Caroleest
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
