Weer een echte Donna Hay

Het is verleidelijk om over ieder boek dat van Donna Hay verschijnt hetzelfde te schrijven: wat een heldere foto’s, wat een frisse stijl, wat een heerlijke recepten! De handtekening van de Australische kok en foodstyliste staat duidelijk onder ieder boek dat van haar hand verschijnt. Het is niet voor niets de stijl waar ze wereldberoemd mee is geworden: maakbare recepten, met foto’s die het gerecht, en de vers-en puurheid van de ingrediënten centraal stellen. The New Easy, is daarop geen uitzondering.  

En daarin ligt ook meteen het enige ‘probleem’ van dit boek. Eigenlijk zit er een soort paradox in; de ‘gewone’ wereld zijn de recepten uit The New Easy verfrissend en origineel door hun moderne twist. In de wereld van Donna Hay echter zijn ze een opstapeling van de zoveelste salade met gegrilde kool, gebraden kip of variatie op een choc-chip cookies. Niets nieuws dus, voor wie al één of meerdere boeken van Donna Hay in de kast heeft staan.

De rest van de kokende (of nog niet-kokende) bevolking zal in The New Easy een goede aankoop vinden. Want alle kritiek over herhaling ten spijt, is het gewoon wel een erg fijn kookboek. De recepten zijn opgedeeld in doordeweekse dagen en weekends, waarbij beide secties even gemakkelijk zijn, maar verschillen in de tijd die het kost de gerechten te bereiden. Daarnaast zijn er ook nog aparte hoofdstukken voor bijgerechten en zoet. Donna Hay doet wat ze belooft, alles is betrekkelijk eenvoudig te maken, zonder al te veel gekke ingrediënten (met hier en daar wat Aziatische ingrediënten als citroengras en vissaus). Denk daarbij aan schnitzels met een dukkah-korstje, oosterse koolsalade met eend of bijvoorbeeld geitenkaastaartjes met vijgen en honing. Een leuke toevoeging is het onderdeel ‘re-style’, dat tips geeft om gerechten om te toveren in ‘een chic voorafje met bij een feestelijk etentje of een makkelijk extraatje bij een picknick’.

Per definitie dus een kookboek – zoals alle Donna Hays – om vooral lekker veel uit te koken. En anders een prima aanleiding om één van haar oudere boeken weer op het aanrecht te leggen.

Recept: yoghurtcake met ingemaakte citroen
Uit nood maakte ik dit recept met 200 gram tarwebloem, 100 gram speltmeel en 2 theelepels bakpoeder in plaats van het aangegeven zelfrijzend bakmeel. Het bleek een goede oplossing: de cake was heerlijk en bleef tot wel drie dagen smeuïg.

150 g ongezouten boter, zacht
220 g fijne kristalsuiker
2 eetlepels fijngehakte schil van ingemaakte citroen
1 theelepel vanille-extract
3 eieren
280 g yoghurt
300 g zelfrijzend bakmeel, gezeefd 

Citroenglazuur:
320 g poedersuiker, gezeefd
2 theelepels citroensap
2 eetlepels yoghurt

Verwarm de oven voor op 160ᵒC/gasstand 2-3. Meng boter, suiker, citroenschil en vanille in een foodprocessor tot een bleke, romige massa. Voeg eieren en yoghurt toe en meng goed. Voeg het meel toe en draai tot het beslag net een samenhangend geheel vormt. Schep in een licht ingevette gladde of geribbelde tulbandvorm. Bak in 40-45 minuten gaar (een prikker moet er schoon uitkomen). Laat 5 minuten afkoelen in de vorm en stort de cake op een taartrooster om verder af te koelen.

Meng voor het glazuur de poedersuiker, het citroensap en de yoghurt in een kom tot een gladde massa. Schep het over de afgekoelde cake en dien op. VOOR 10 PERSONEN