Ontroerend

Het verhaal gaat over Evelyn en Joseph die al jaren naast elkaar wonen en hun leven samen begint in 1941.

Het is in verschillende tijdlijnen geschreven en in 2001 roepen ze hun kinderen bij elkaar om ze te vertellen zat Evelyn ernstig ziek is en dat ze hun laatste jaar in gaan en herinnering willen maken en ophalen

Je leest zowel het heden al het verleden en ook komen hun kinderen voor.
Het is opbouwend het verleden en laten je meeleven in de tijd waar ze kn zitten. Ook het heden bouwt zich op en is niet storend want op die manier weet je waar je zit.

Ze weten wat ze willen en willen niet zonder elkaar leven, want daar moeten ze niet aan denken. Ze hebben hun hoogtepunten maar ook hun dieptepunten.
Hun liefde voor elkaar is zo sterk.

Ook komen de kinderen te spraken hoe ze waren en hoe ze er nu tegen aan kijken. 3 verschillende kinderen dus ook 3 verschillende meningen en dat ze er alle drie anders tegen aan kijken.
Kunnen Jane, Thomas en Violet zich vinden in wat hun ouders willen met het laaste jaar. Zouden ze het ook zo doen en hoe kijken ze naar hun eigen relatie.. is die hetzelfde of toch anders.

Het boek houd je vast en niet alleen op het einde heb ik een traan gelaten maar ook tussendoor. Bij mooie en droevig momenten. Het is mooi geschreven en soms iets herhaling maar niet storend want zo weet je waar je bent in welke tijd.

Echt een aanrader en je komt meer te weten over het ziekte beeld als je er zelf niet mee te maken hebt.