Meer geld, tijd en energie door minder fucks te geven

Is je huis eindelijk opgeruimd en ideaal ingericht met de hulp van Marie Kondo? Dan is het nu tijd om je hoofd op te ruimen. Hoe je dat doet? Door een hoop minder fucks te geven om dingen ... waar je eigenlijk geen fuck om geeft. Sarah Knight zet in Don’t Give A Fuck provocerend en geestig uiteen hoe je, zonder spijt of excuses, eindelijk met een opgeruimd hoofd door het leven kunt gaan.

De vergelijking met Opgeruimd! van Marie Kondo is snel gemaakt, simpelweg omdat deze bestseller de aanleiding was voor Sarah Knight om zelf een boek te schrijven. Ze had net na veel wikken en wegen ontslag genomen om als freelancer aan de slag te gaan en had behoefte aan een opgeruimd huis. Marie Kondo raakte een gevoelige snaar, maar Sarah Knight wilde meer: een leeg hoofd.

Het doel en daarmee de belofte van het boek Don’t Give A Fuck: om zo min mogelijk dingen een fuck geven en je vervolgens met een goed gevoel richten op de dingen waar je wél een fuck om geeft. De methode van Sarah Knight is losjes gebaseerd op die van Marie Kondo. Ze noemt het de GeenSpijt-methode. Stap 1: vaststellen waar je geen fuck om geeft. Stap 2: om die dingen daadwerkelijk geen fuck geven. De centrale vraag is: 'Irriteert het mij?' Zo ja, dan is het tijd om minder fucks te geven. Begin met de makkelijke dingen (namelijk Dingen), dan via Werk en Vrienden, bekenden en vreemden tot je uiteindelijk met de lastigste categorie aan de slag gaat: Familie.

Met een hele lijst aan fucks die je op dit moment geeft in de hand is het tijd om met een dikke stift fucks weg te strepen. Zo houd je zeeën aan tijd, energie en geld over voor de dingen en mensen die wel belangrijk voor je zijn. Sarah Knight noemt dit een ‘fuckbudget’: je kiest bewust waar je je fucks aan spendeert. Natuurlijk kun je niet als een ‘klootzak’ (in Knights woorden) door het leven gaan. Ze geeft dan ook volop tips hoe je met minder gegeven fucks nog steeds vrienden kunt hebben. Het gaat om het vinden van de juiste balans tussen eerlijk en beleefd zijn.

Nooit las ik een boek waar zo vaak het woord ‘fuck’ in voorkomt. Dat moet je als lezer liggen. De toon is flink aangezet, vaak behoorlijk pittig, soms ronduit bot. De vertaling uit het Engels brengt deze toon overigens bijzonder goed over: een pluim voor vertaler Erik de Vries, die gelukkig een fuck gaf om deze vertaalopdracht.

De GeenSpijt-methode in Don’t Give A Fuck is vele malen simpeler dan de methode van Marie Kondo. Het is ook geen jarenlang geteste en beproefde methode, maar iets dat pas in het afgelopen jaar als idee is ontstaan. Prikkelend is het wel; van minder moeten van jezelf zullen veel mensen een stuk gelukkiger worden. Herkenbare highlights zijn de vele voorbeelden van vreselijke verplichte fucks op het gebied van kinderen (van anderen), familietradities en sociale cohesie op de werkvloer. Tijd om mijn eigen fuckbudget up-to-date te maken.