Neem de teugels van je leven in eigen handen

De 69-jarige Esther de Beaufort komt er pas na een jaar of veertig definitief achter dat haar echtgenoot Sam die titel niet verdient. Het is een lamzak en een narcist, hij vernedert haar keer op keer en duwt haar zelfs een keer van de trap. Daarnaast heeft hij zijn seksuele driften niet in bedwang, al merkt Ester daar weinig van, want Sam doet seks het liefst buiten de deur. Maar als Esther hem op 68-jarige leeftijd betrapt met een 29-jarig 'ijskonijn' (nota bene in haar eigen bed) is de maat vol en laat ze zich scheiden van de malloot. Ze komt weer terug in Twente, waar haar overleden vader en stiefmoeder een leuk boerderijtje hadden.

Stiefmoeder, schrijf ik, want haar eigen moeder heeft Esther nauwelijks gekend. Mimi was geen echte moeder voor haar en de oorzaak daarvan ligt in het oorlogstrauma dat haar moeder in Polen heeft opgelopen, toen de Nazi's haar hele familie hadden uitgemoord. Ze ontsnapt bij toeval en komt via Parijs in Nederland terecht. Maar ze heeft nooit liefde kunnen geven aan haar man en ze kon haar kind niet aanraken. Als Esther twaalf jaar is , vindt Mimi de trein die haar problemen oplost. Ze heeft nooit afscheid kunnen nemen van haar tot waanzin gedreven moeder.

Met de eerste de beste sensuele man deelt Esther drie dagen lang het bed en loopt daarbij drie dingen op : een zwangerschap, een SOA en een buikvliesontsteking. Na de miskraam is de kans op een nieuwe baby verkeken. Een langdurig en ellendig huwelijk met zo'n narcistische man kon er dan ook nog wel bij. Wegcijferen heet dat.

Maar in deel II van de kleine roman keert alles ten goede. Esther ontmoet een jeugdvriend (Gust) en de vonken sprongen meteen over en de liefde ervan af. Esther bloeit op en dat komt omdat ze de teugels van haar leven in eigen hand heeft genomen. Ze kan nu ook aan anderen denken en ze speelt nog een fraaie rol bij de bevrijding van een meisje uit de net in februari 2022 begonnen oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Een verhaal dat indruk maakt. Het is goed leesbaar in een lekkere bladspiegel en in een fraaie stijl geschreven met mooie oneliners en metaforen.
Alleszins de mooie waard om het boek te lezen. Door de heldere structuur en de korte hoofdstukken en de vele motieven een boek waarmee je je niet zult vervelen. Misschien iets meer geschikt voor de vrouwen en de leesclubjes dan voor mannen.
De moeite waard voor scholieren. Er staat een boekverslag klaar op scholieren.com.