Lezersrecensie
Luchtplaats om je hart te luchten
Herman Koch heeft de lezers aan het einde van het boekjaar 2024 een heerlijke roman/thriller geschonken. Hij heeft eerder dit jaar over zijn ziekte (kanker) geschreven en blijkbaar lag dit geestige boek ergens op een plank te wachten op herstel. Maar wat een lekker boek om te lezen is "Luchtplaats". , vind ik.. Je zou er, zoals ik, geen boekverslag over te hoeven maken, want dan loop je de kans te verzuipen in de details. Want er gebeurt erg veel in deze misdaadroman.
Er zijn om te beginnen drie ik-vertellers : een gewetenloze crimineel, een bekende en goed verkopende schrijver van thrillers , getrouwd met een slimme rechercheur. Maar om die laatste twee meteen te beoordelen, is niet verstandig. Ook de schrijver en de rechercheur hebben zwarte kantjes en randjes in hun bestaan. Maar heeft iedereen die eigenlijk niet? Je kunt niet allemaal papier en aandacht krijgen om je hart te luchten.
Wat doe je met een gewetenloze crimineel die over een prima schrijftalent beschikt? Die stimuleer je verder in het vak te gaan. Wat moet je met een vent die wel goedverkopende thrillers schrijft, maar toch lijkt vastgelopen in zijn baan en plagiaat (en misschien zijn huwelijk) lijkt te plegen? Wat moet je met een op het oog mooie en onkreukbare vrouwelijke rechercheur, die in haar middelbare school verleden een relatietje heeft gehad met de koele crimineel? Dit lijken ingewikkelde verhaallijnen te zijn, maar dat is niets vergeleken met de andere verhaallijnen die de schrijver Koch nog in petto voor je heeft. Grappig zijn vooral de gedachten van Hanna, die erg mooi geweest is, zodat iedereen zich omdraaide als ze voorbij liep en nu met het stijgen van de jaren haar sexappeal kwijt lijkt te zijn geraakt. ( "Ze ruikt nu als een bedorven yoghurtje") Daar baalt ze als een stekker van.
Hoe verder je in het boek komt, des te meer komt er aan de bovenkant drijven. Het zit net even iets anders in elkaar dan je dacht. Een whodunit die geen whodunit is, maar het uiteindelijk toch weer whodunit wordt. Niemand in het verhaal is brandschoon. Het slaat zelfs over op de volgende generatie, als zoon Niek die met een stom schoolavontuur bijna zijn diploma was misgelopen ( gelukkig had hij een pistool van zijn moeder,) zich ook naar Spanje kan begeven, waar hij weer een oude bekende ontmoet. Meer spoilers zal ik niet weggeven.
Ik kan maar één advies geven: loop naar de boekwinkel, koop het boek en verdiep je op zo'n donkere december- of januariavond in het leven van Derek, Simon en Hanna. Gegarandeerd, je zult het jammer vinden als je het al zo snel uit hebt, mogelijk vanwege de prettige bladspiegel.
Docent Nederlands , raad het je leerlingen aan, lees passages voor in de klas en zet het met stip op de literatuurlijst voor havo en vwo. Zo stimuleer je m.i. het lezen van scholieren. Een uitgebreid boekverslag staat al op scholieren.com
Er zijn om te beginnen drie ik-vertellers : een gewetenloze crimineel, een bekende en goed verkopende schrijver van thrillers , getrouwd met een slimme rechercheur. Maar om die laatste twee meteen te beoordelen, is niet verstandig. Ook de schrijver en de rechercheur hebben zwarte kantjes en randjes in hun bestaan. Maar heeft iedereen die eigenlijk niet? Je kunt niet allemaal papier en aandacht krijgen om je hart te luchten.
Wat doe je met een gewetenloze crimineel die over een prima schrijftalent beschikt? Die stimuleer je verder in het vak te gaan. Wat moet je met een vent die wel goedverkopende thrillers schrijft, maar toch lijkt vastgelopen in zijn baan en plagiaat (en misschien zijn huwelijk) lijkt te plegen? Wat moet je met een op het oog mooie en onkreukbare vrouwelijke rechercheur, die in haar middelbare school verleden een relatietje heeft gehad met de koele crimineel? Dit lijken ingewikkelde verhaallijnen te zijn, maar dat is niets vergeleken met de andere verhaallijnen die de schrijver Koch nog in petto voor je heeft. Grappig zijn vooral de gedachten van Hanna, die erg mooi geweest is, zodat iedereen zich omdraaide als ze voorbij liep en nu met het stijgen van de jaren haar sexappeal kwijt lijkt te zijn geraakt. ( "Ze ruikt nu als een bedorven yoghurtje") Daar baalt ze als een stekker van.
Hoe verder je in het boek komt, des te meer komt er aan de bovenkant drijven. Het zit net even iets anders in elkaar dan je dacht. Een whodunit die geen whodunit is, maar het uiteindelijk toch weer whodunit wordt. Niemand in het verhaal is brandschoon. Het slaat zelfs over op de volgende generatie, als zoon Niek die met een stom schoolavontuur bijna zijn diploma was misgelopen ( gelukkig had hij een pistool van zijn moeder,) zich ook naar Spanje kan begeven, waar hij weer een oude bekende ontmoet. Meer spoilers zal ik niet weggeven.
Ik kan maar één advies geven: loop naar de boekwinkel, koop het boek en verdiep je op zo'n donkere december- of januariavond in het leven van Derek, Simon en Hanna. Gegarandeerd, je zult het jammer vinden als je het al zo snel uit hebt, mogelijk vanwege de prettige bladspiegel.
Docent Nederlands , raad het je leerlingen aan, lees passages voor in de klas en zet het met stip op de literatuurlijst voor havo en vwo. Zo stimuleer je m.i. het lezen van scholieren. Een uitgebreid boekverslag staat al op scholieren.com
7
Reageer op deze recensie