Geen echte whodunit wel een interessante Young Adult

De uitgever (Querido) wil misschien wat aan de verkoopcijfers doen, maar een echte thriller is dit boek niet. Wel een goed vertelde roman over een mysterieuze nacht en het ongeluk dat een puber in die nacht overkomt.
Het verhaal heeft twee verhaallijnen : het verleden en het heden ligt echter dicht bij elkaar : 22 maart en 3 april.
Er is op de avond van 22 maart iets gebeurd en omdat het slechtoffer in coma ligt, is het afwachten totdat hij al of niet bijkomt. Het gaat om een stel schoolvrienden die een avondje willen chillen en drugs gebruiken.
Het gaat ook om Jowi, een recalcitrante jongen die op school een opstandje wilde ontketenen onder de leerlingen vanwege de eigenwijze en slechte leraar wiskunde. Dat blijft toch een beetje gevoelig als je moeder een collega van hem is. Bovendien is haar man bij haar weggetrokken en haar tegenspeelster is een heel jonge vrouw. Dat vindt Jowi ook niet erg grappig..

De leerlingen kiezen natuurlijk eieren voor hun geld en Jowi staat dus alleen, maar ook in zijn hemd. Hij komt in psychische problemen en hij zal over drie dagen weer naar school moeten. Op de vrijdagavond ervoor gaat hij chillen met zijn vrienden: bier drinken en wiet roken. Ze doen dat op een hangplek onder een brug. Omdat zijn eigen vriendinnetje Nika (blijkbaar erg klein) aan het demonstreren is in Brussel, papt Jowi het aan met het aantrekkelijke meisje Jülinde. Ze zoenen heerlijk en dat geeft Jowi zelfvertrouwen om iets verder te gaan. Maar Jülinde is er nog niet seksueel aan toe o.a. ze menstrueert nog niet. Ze wijst hem af en stuurt hem weg en Jowi heeft er een schuldgevoel over. Die avond eindigt hij onder de brug in een grote plas bloed. Hij ligt tien dagen in coma en op die dag vertellen de andere personages wat ze ervan vinden, wat ze gedaan hebben en wat Jowi zal zeggen als hij bijkomt.
Er komen verrassende dingen aan het licht. Er is daar een meervoudig perspectief voor nodig. In het verleden vertelt Jowi als ik-verteller, in het heden zijn er enkele personale vertellers.
Als Jowi op 3 april uit zijn coma komt, spoeden de personages zich naar het ziekenhuis. De ontknoping volgt.

Eveline de Vlieger is een Vlaamse schrijfster, maar dat zie je niet direct in het taalgebruik terug. Er zijn geen specifiek Vlaamse woorden Ze schrijft helder: geen lastige woorden, geen ingewikkelde zinnen en wel vlotte dialogen. Ook tienertaal schuwt ze niet en de metaforen zijn origineel.
Een prima roman om jongeren aan het lezen te krijgen. Als docenten zich dat realiseren en dit boek (dat snel te lezen is) aanbevelen aan hun leerlingen, kan er misschien wat aan de ontlezing gedaan worden. Het boek is best geschikt voor leerlingen van boven de vijftien en zou wat mij betreft voor de eindexamenlijst van Havo-5 een prima nummer zijn. Maar daar zijn docenten het nou niet altijd met elkaar eens. Ook dit boek heeft een coming of age motief.