In een zeer snel en verrassend verhaal neemt Gerritsen je mee naar het diepste zeeën der aarde om daarna de ruimte in geschoten te worden.

Op het moment van het schrijven van deze recensie heeft Tess Gerritsen inmiddels al acht boeken op haar naam staan. Alarmfase rood is de tweede in deze rijk gewaardeerde rij. Een lagere waardering dan gemiddeld vier sterren kom je op Crimezone niet tegen. Daar kunnen veel auteurs alleen maar jaloers op zijn.
Het getuigt van een stabiele kwaliteit van haar boeken en wat in ieder geval in de loop van de tijd duidelijk is geworden dat haar lezers de lat ook echt hoog leggen. Ze verwachten iets van een boek van haar en dat iets is beslist niet weinig.
Je bent dan ook echt een topper als je die verwachting ook steeds weer waar kunt maken. En dat kan ze, getuige haar nog steeds groeiende schare fans.
In Alarmfase rood draOp het moment van het schrijven van deze recensie heeft Tess Gerritsen inmiddels al acht boeken op haar naam staan. Alarmfase rood is de tweede in deze rijk gewaardeerde rij. Een lagere waardering dan gemiddeld vier sterren kom je op Crimezone niet tegen. Daar kunnen veel auteurs alleen maar jaloers op zijn.
Het getuigt van een stabiele kwaliteit van haar boeken en wat in ieder geval in de loop van de tijd duidelijk is geworden dat haar lezers de lat ook echt hoog leggen. Ze verwachten iets van een boek van haar en dat iets is beslist niet weinig.
Je bent dan ook echt een topper als je die verwachting ook steeds weer waar kunt maken. En dat kan ze, getuige haar nog steeds groeiende schare fans.
In Alarmfase rood draait het verhaal om micro-organismen, ruimtevaart en diepzeeonderzoek. Twee artsen, Emma Watson en Jack McCallum, hebben een stroef lopend huwelijk en besluiten te gaan scheiden. Op bijna hetzelfde moment krijgt Emma de kans om met een ruimtemissie naar een ruimtelaboratorium te gaan voor onderzoek naar leven wezens.
Wanneer ze daar arriveren, blijkt een bemanningslid besmet te zijn met een dodelijk virus. Op grote afstand van de aarde waar alle medische middelen aanwezig zijn, wordt getracht de strijd tegen het onbekende virus te winnen.
Deze onheilstijding vormt de basis voor een bloedstollend verhaal waarin de macht van de politiek en leger en gelijktijdig de onmacht van de potentiële redders in volle omvang wordt beschreven.
Jack Mallum die er plotseling achter komt dat hij nog wel van Emma houdt; maar op die afstand is het een beetje moeilijk om dat goed duidelijk te maken. Diezelfde Jack, die eerder als ruimtevaartarts en lid van het astronautenkorps, precies wist welke krachten er in de ruimtevaart allemaal spelen. En dat dit niet altijd de wet van de zwaartekracht of beter gezegd, van de niet zwaartekracht is, wordt al snel duidelijk.
Van alle kanten tegengewerkt, probeert hij alles uit de kast te trekken om Emma en haar medereizigers te redden van deze nachtmerrie. De dreiging dat niemand zal gaan overleven komt wel erg dichtbij wanneer het besluit valt dat alle reddingspogingen gestaakt moeten worden.
In een zeer snel en verrassend verhaal neemt Gerritsen je mee naar het diepste zeeën der aarde om daarna de ruimte in geschoten te worden. Op wonderbaarlijke wijze weet zij beide elementen met elkaar in verband te brengen en daar zit bijna een heel boek tussen. De kennis van de medische wetenschap weet ze goed te gebruiken zonder dat je kunt zeggen dat het een echt medische thriller is. Nee, ze weet zeer goed de verschillende ingrediënten in de goede verhoudingen te mixen tot een smakelijk en aantrekkelijk verhaal waar je alleen maar last van krijgt als je stopt met lezen. Want de nieuwsgierigheid om te weten hoe het uiteindelijk afloopt, dwingt je om weer snel door te gaan. En dat verdient echt wel vijf sterren. ait het verhaal om micro-organismen, ruimtevaart en diepzeeonderzoek. Twee artsen, Emma Watson en Jack McCallum, hebben een stroef lopend huwelijk en besluiten te gaan scheiden. Op bijna hetzelfde moment krijgt Emma de kans om met een ruimtemissie naar een ruimtelaboratorium te gaan voor onderzoek naar leven wezens.
Wanneer ze daar arriveren, blijkt een bemanningslid besmet te zijn met een dodelijk virus. Op grote afstand van de aarde waar alle medische middelen aanwezig zijn, wordt getracht de strijd tegen het onbekende virus te winnen.
Deze onheilstijding vormt de basis voor een bloedstollend verhaal waarin de macht van de politiek en leger en gelijktijdig de onmacht van de potentiële redders in volle omvang wordt beschreven.
Jack Mallum die er plotseling achter komt dat hij nog wel van Emma houdt; maar op die afstand is het een beetje moeilijk om dat goed duidelijk te maken. Diezelfde Jack, die eerder als ruimtevaartarts en lid van het astronautenkorps, precies wist welke krachten er in de ruimtevaart allemaal spelen. En dat dit niet altijd de wet van de zwaartekracht of beter gezegd, van de niet zwaartekracht is, wordt al snel duidelijk.
Van alle kanten tegengewerkt, probeert hij alles uit de kast te trekken om Emma en haar medereizigers te redden van deze nachtmerrie. De dreiging dat niemand zal gaan overleven komt wel erg dichtbij wanneer het besluit valt dat alle reddingspogingen gestaakt moeten worden.
In een zeer snel en verrassend verhaal neemt Gerritsen je mee naar het diepste zeeën der aarde om daarna de ruimte in geschoten te worden. Op wonderbaarlijke wijze weet zij beide elementen met elkaar in verband te brengen en daar zit bijna een heel boek tussen. De kennis van de medische wetenschap weet ze goed te gebruiken zonder dat je kunt zeggen dat het een echt medische thriller is. Nee, ze weet zeer goed de verschillende ingrediënten in de goede verhoudingen te mixen tot een smakelijk en aantrekkelijk verhaal waar je alleen maar last van krijgt als je stopt met lezen. Want de nieuwsgierigheid om te weten hoe het uiteindelijk afloopt, dwingt je om weer snel door te gaan. En dat verdient echt wel vijf sterren.