Hebban recensie
Liegen met de bijbel in de hand…
Loes den Hollander bezit de capaciteit om zich helemaal in te leven in haar verhalen en weet dit te combineren met een andere capaciteit van haar, de bijzondere wijze waarop zij de pen weet te hanteren. Dit resulteerde in een relatief korte tijd (twee jaar!) tot het verschijnen van vier boeken die allen de toets der kritiek ruimschoots kunnen weerstaan. Wanneer ook nog blijkt dat deze boeken vier en vijfsterren waarderingen wegslepen, is de conclusie eenvoudig te trekken. Hier staat een vakvrouw pur sang aan het roer die haar talent lang heeft laten rijpen als ware het een kwaliteitswijn en uiteindelijk haar pen de ruimte heeft gegeven om stuk voor stuk literaire kunststukjes af te leveren. En of het niet op kan, Dwaalspoor en Loslaten liggen klaar om in grote aantallen de boekwinkels te veroveren. Naar verwachting zullen ze daar niet lang blijven staan, de fans wachten ongeduldig. Maar eerst rijdt Broeinest nog een ererondje want dit vierde boek is de ware topper van dit kwartet.
Thea, dochter van het gezin Van Dalen is het helemaal niet eens met de gang van zaken in dit huisgezin waar onderdrukking, mishandeling en intimidatie door de vader als dagelijks hoofdgerecht worden opgediend. En dit alles met de bijbel in zijn hand. Op de jonge leeftijd van 16 jaar raakt Thea in verwachting en haar vader neemt eenzijdig het besluit dat het voor zijn status als ouderling niet goed is dat Thea het kind houdt.
Haar moeder is het niet eens met dit besluit maar deze mening maakt weinig indruk op hem. Thea is een aantal maanden uithuizig en komt zonder kind weer terug in het gezin waar haar moeder inmiddels niet meer woont. De verklaring van haar vader stelt Thea niet gerust.
Wanneer Thea haar zusje zoekt in de schuur wordt ze neergeschoten en raakt hierbij gewond.
Later wordt haar oudste zusje Esther dood in haar woning aangetroffen.
Linda de Waard, rechercheur onderzoekt de moord en probeert tijdens dit onderzoek meer te weten te komen over het reilen en zeilen binnen het gezin Van Dalen. Samen met haar homoseksuele broer probeert Thea de strijd aan te binden tegen de onderdrukking die inmiddels door broer Johan is overgenomen nadat de vader is gaan dementeren. Daarbij kan ze de ondersteuning van rechercheur De Waard goed gebruiken. Welke geheimen zitten er onder dit dak verstopt?
In een adembenemend verhaal sleept Loes den Hollander de lezer mee in het wel en wee van de familie Van Dalen. Haar manier van schrijven is zo beeldend en innemend dat de lezer de indruk heeft constant in een donker hoekje van het huis Van Dalen te staan en alles te zien gebeuren. Aangrijpend zijn de emoties en de hulpeloosheid die Thea in haar brieven aan haar vader verwoordt, brieven die de man overigens nooit te lezen krijgt.
Het geeft wel feilloos aan hoe haar geest op en neer wordt geslingerd tussen wantrouwen en vertrouwen in haar ouders en de andere gezinsleden.
Het is zeer moeilijk om gevoelens aan papier toe te vertrouwen maar Loes den Hollander schijnt er geen moeite mee te hebben. Het proces dat Thea doormaakt, van lijdzaam ondergaan van de ouderlijke tucht tot het langzaam in opstand komen, is met zoveel emotie geladen dat het nauwelijks te geloven is dat dit verhaal fictie is. Dan toch fictie die heel dicht bij de realiteit ligt.
Broeinest is met zoveel overtuiging geschreven dat het voor de lezer niet meer mogelijk wordt het boek neer te leggen. Het moet voor een auteur het teken zijn dat het wel goed zit. En fans van Loes den Hollander weten dat het met haar wel zéér goed zit, zo niet subliem. Wat een vrouw en wat een pen!
Thea, dochter van het gezin Van Dalen is het helemaal niet eens met de gang van zaken in dit huisgezin waar onderdrukking, mishandeling en intimidatie door de vader als dagelijks hoofdgerecht worden opgediend. En dit alles met de bijbel in zijn hand. Op de jonge leeftijd van 16 jaar raakt Thea in verwachting en haar vader neemt eenzijdig het besluit dat het voor zijn status als ouderling niet goed is dat Thea het kind houdt.
Haar moeder is het niet eens met dit besluit maar deze mening maakt weinig indruk op hem. Thea is een aantal maanden uithuizig en komt zonder kind weer terug in het gezin waar haar moeder inmiddels niet meer woont. De verklaring van haar vader stelt Thea niet gerust.
Wanneer Thea haar zusje zoekt in de schuur wordt ze neergeschoten en raakt hierbij gewond.
Later wordt haar oudste zusje Esther dood in haar woning aangetroffen.
Linda de Waard, rechercheur onderzoekt de moord en probeert tijdens dit onderzoek meer te weten te komen over het reilen en zeilen binnen het gezin Van Dalen. Samen met haar homoseksuele broer probeert Thea de strijd aan te binden tegen de onderdrukking die inmiddels door broer Johan is overgenomen nadat de vader is gaan dementeren. Daarbij kan ze de ondersteuning van rechercheur De Waard goed gebruiken. Welke geheimen zitten er onder dit dak verstopt?
In een adembenemend verhaal sleept Loes den Hollander de lezer mee in het wel en wee van de familie Van Dalen. Haar manier van schrijven is zo beeldend en innemend dat de lezer de indruk heeft constant in een donker hoekje van het huis Van Dalen te staan en alles te zien gebeuren. Aangrijpend zijn de emoties en de hulpeloosheid die Thea in haar brieven aan haar vader verwoordt, brieven die de man overigens nooit te lezen krijgt.
Het geeft wel feilloos aan hoe haar geest op en neer wordt geslingerd tussen wantrouwen en vertrouwen in haar ouders en de andere gezinsleden.
Het is zeer moeilijk om gevoelens aan papier toe te vertrouwen maar Loes den Hollander schijnt er geen moeite mee te hebben. Het proces dat Thea doormaakt, van lijdzaam ondergaan van de ouderlijke tucht tot het langzaam in opstand komen, is met zoveel emotie geladen dat het nauwelijks te geloven is dat dit verhaal fictie is. Dan toch fictie die heel dicht bij de realiteit ligt.
Broeinest is met zoveel overtuiging geschreven dat het voor de lezer niet meer mogelijk wordt het boek neer te leggen. Het moet voor een auteur het teken zijn dat het wel goed zit. En fans van Loes den Hollander weten dat het met haar wel zéér goed zit, zo niet subliem. Wat een vrouw en wat een pen!
1
Reageer op deze recensie