Lezersrecensie
CONCERTO MORTALE; EEN MUZIEKSPEL MET EEN AANTAL VALSE NOTEN
[RECENSIE] Concerto Mortale van Bert Bergs
CONCERTO MORTALE; EEN MUZIEKSPEL MET EEN AANTAL VALSE NOTEN
++ ‘Rijden, remmen, rijden, remmen. Op de E40 vorderen we langzaam in filegolven. Gemakkelijk gezegd om even naar Sint-Truiden te rijden. Met onze dichtslibbende wegen wordt dit een autorit van meer dan twee uur. En dan rest de vraag of de trip wel nuttig zal zijn’ ++
Oorspronkelijke titel: Concerto Mortale
ISBN: 978 90 834 2498 9
Uitgegeven door: Uitgeverij Aquazz
Pagina’s: 291
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
De Vlaamse auteur Bert Bergs, samen met zijn eerdere protagonisten, hoofdinspecteur Sara Vits en onderzoeksjournalist Marc Ackein, iets anders kon je er niet goed bij voorstellen. Vlak voor zijn 10-jarig jubileum als auteur vond hij het moment daar om met iets nieuws te komen. Het is een man geworden, een ex-politieman die uit het korps van Gent is gezet vanwege vermeend wangedrag, luisterend naar de naam Niels Verdeng. Niels kan het opsporen van criminelen niet makkelijk vergeten maar ontbeert de papieren om een detectivebureau te beginnen. Om die reden heeft hij korte tijd geopereerd als onderzoeksjournalist. Nu heeft hij weer de rang van hoofdinspecteur in het Gentse politiekorps in het tweede, zelfstandig te lezen deel, Concerto Mortale.
Hoofdinspecteur Niels Verdeng wordt door zijn collega, commissaris Bert Verstraete uit bed gebeld. De aanleiding is een telefoontje van Hans Appelmans, hoofdchirurg in het Gents ziekenhuis, dat zijn enige dochter is vermoord. Bij aankomst van de twee rechercheurs blijkt dat bij de klassieke celliste Adéle Appelmans op beestachtige wijze haar keel is doorgesneden.
Een eerste globaal onderzoek toont aan dat Adéle een van de leden is van Quitetto Fiammingo, een klassiek kwintet dat regelmatig optredens heeft verzorgd en er ook nog enkele in de agenda heeft staan.
Als na enkele dagen nog een paar leden van het kwintet om het leven zijn gebracht, is het duidelijk dat minstens een van de muzikanten zich op het criminele pad heeft begeven. Een bezoek aan een vermeende drugsbaron lijkt voor Niels voor de hand te liggen om daar meer sporen te venden…
++ ‘Er staan zes fauteuils rond een grote ronde salontafel met metalen poten in de vorm van een arend’ ++
De opbouw van de verhaallijn geschiedt voornamelijk via de mond van Niels die het in de eerste persoon vertelt. Concerto Mortale is een klassiek misdaadverhaal dat door Bergs luchtig wordt gehouden door de tone of voice. Het taalgebruik, grammatica, zinsopbouw en uiteraard de toon zijn, ondanks de dodelijke slachtoffers gevuld met kwinkslagen. Dat wordt nog aangevuld met de rammelende relatie van Niels met Sofie, die hij beticht dat ze met regelmaat ‘buiten de deur haar genoegen haalt’. Dit alles neemt niet weg dat beide rechercheurs zich steeds dieper in de zaak van de vermoorde muzikanten draaien en daarbij het gevaar weleens uit het oog verliezen.
Maar ook Verdeng lijkt wel een kat met zeven levens te zijn die altijd wel weer een reddingsboei vindt als de nood het hoogst is. De karakters hebben in dit tweede deel niet echt een verdieping gekregen, ze blijven voornamelijk uit namen bestaan die alleen stoeien met hun dagelijkse problemen maar verder niet echt een verleden meedragen.
Samengevat is Concerto Mortale een misdaadroman waar genoeg gebeurt om de lezer enkele aangename leesuren te bezorgen. Denkt hij of zij de finale oplossing te bereiken dan weet Bergs er met een fiere twist weer een nieuwe invalshoek te openen. Weinig moeilijke passages en een hoofdpersonage die vanuit zijn nieuwsgierige karakter zich meermaals in de nesten werkt zijn het belangrijkst te vermelden. Is dat erg? Nee natuurlijk niet; het gaat tenslotte om het leesplezier en dat komt voldoende bovendrijven. Natuurlijk heeft de auteur in een epiloog ieder draadje weer van een einde voorzien maar dat de daders nu echt hun welverdiende straf krijgen, daar moet Niels Verdeng een negatief antwoord op geven want bij hem blijven ook nog wel wat vraagtekens openstaan.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 3 sterren
CONCERTO MORTALE; EEN MUZIEKSPEL MET EEN AANTAL VALSE NOTEN
++ ‘Rijden, remmen, rijden, remmen. Op de E40 vorderen we langzaam in filegolven. Gemakkelijk gezegd om even naar Sint-Truiden te rijden. Met onze dichtslibbende wegen wordt dit een autorit van meer dan twee uur. En dan rest de vraag of de trip wel nuttig zal zijn’ ++
Oorspronkelijke titel: Concerto Mortale
ISBN: 978 90 834 2498 9
Uitgegeven door: Uitgeverij Aquazz
Pagina’s: 291
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
De Vlaamse auteur Bert Bergs, samen met zijn eerdere protagonisten, hoofdinspecteur Sara Vits en onderzoeksjournalist Marc Ackein, iets anders kon je er niet goed bij voorstellen. Vlak voor zijn 10-jarig jubileum als auteur vond hij het moment daar om met iets nieuws te komen. Het is een man geworden, een ex-politieman die uit het korps van Gent is gezet vanwege vermeend wangedrag, luisterend naar de naam Niels Verdeng. Niels kan het opsporen van criminelen niet makkelijk vergeten maar ontbeert de papieren om een detectivebureau te beginnen. Om die reden heeft hij korte tijd geopereerd als onderzoeksjournalist. Nu heeft hij weer de rang van hoofdinspecteur in het Gentse politiekorps in het tweede, zelfstandig te lezen deel, Concerto Mortale.
Hoofdinspecteur Niels Verdeng wordt door zijn collega, commissaris Bert Verstraete uit bed gebeld. De aanleiding is een telefoontje van Hans Appelmans, hoofdchirurg in het Gents ziekenhuis, dat zijn enige dochter is vermoord. Bij aankomst van de twee rechercheurs blijkt dat bij de klassieke celliste Adéle Appelmans op beestachtige wijze haar keel is doorgesneden.
Een eerste globaal onderzoek toont aan dat Adéle een van de leden is van Quitetto Fiammingo, een klassiek kwintet dat regelmatig optredens heeft verzorgd en er ook nog enkele in de agenda heeft staan.
Als na enkele dagen nog een paar leden van het kwintet om het leven zijn gebracht, is het duidelijk dat minstens een van de muzikanten zich op het criminele pad heeft begeven. Een bezoek aan een vermeende drugsbaron lijkt voor Niels voor de hand te liggen om daar meer sporen te venden…
++ ‘Er staan zes fauteuils rond een grote ronde salontafel met metalen poten in de vorm van een arend’ ++
De opbouw van de verhaallijn geschiedt voornamelijk via de mond van Niels die het in de eerste persoon vertelt. Concerto Mortale is een klassiek misdaadverhaal dat door Bergs luchtig wordt gehouden door de tone of voice. Het taalgebruik, grammatica, zinsopbouw en uiteraard de toon zijn, ondanks de dodelijke slachtoffers gevuld met kwinkslagen. Dat wordt nog aangevuld met de rammelende relatie van Niels met Sofie, die hij beticht dat ze met regelmaat ‘buiten de deur haar genoegen haalt’. Dit alles neemt niet weg dat beide rechercheurs zich steeds dieper in de zaak van de vermoorde muzikanten draaien en daarbij het gevaar weleens uit het oog verliezen.
Maar ook Verdeng lijkt wel een kat met zeven levens te zijn die altijd wel weer een reddingsboei vindt als de nood het hoogst is. De karakters hebben in dit tweede deel niet echt een verdieping gekregen, ze blijven voornamelijk uit namen bestaan die alleen stoeien met hun dagelijkse problemen maar verder niet echt een verleden meedragen.
Samengevat is Concerto Mortale een misdaadroman waar genoeg gebeurt om de lezer enkele aangename leesuren te bezorgen. Denkt hij of zij de finale oplossing te bereiken dan weet Bergs er met een fiere twist weer een nieuwe invalshoek te openen. Weinig moeilijke passages en een hoofdpersonage die vanuit zijn nieuwsgierige karakter zich meermaals in de nesten werkt zijn het belangrijkst te vermelden. Is dat erg? Nee natuurlijk niet; het gaat tenslotte om het leesplezier en dat komt voldoende bovendrijven. Natuurlijk heeft de auteur in een epiloog ieder draadje weer van een einde voorzien maar dat de daders nu echt hun welverdiende straf krijgen, daar moet Niels Verdeng een negatief antwoord op geven want bij hem blijven ook nog wel wat vraagtekens openstaan.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 3 sterren
1
Reageer op deze recensie