Vrouwe Justitia zonder navigator stuurloos?

Rudy Soetewey is een veelzijdige persoonlijkheid. Deze, in 1955 geboren, artistieke Belg heeft inmiddels een aantal door hem geschreven toneelstukken op de plank liggen en enkele tientallen liedjes gecomponeerd, zowel tekst als muziek. Verder werkt hij in het onderwijs en  is hij gitarist in het amateursorkest Hoedoedet. Daarnaast vindt hij nog tijd voor het schrijven van boeken. Tot nu toe zijn er vier boeken uit zijn pen gevloeid waarvan Moord het laatste is. Als bevestiging voor zijn kwaliteiten heeft hij een aantal nominaties op zijn CV staan voor zijn eerder uitgegeven boek Inbraak.

In Moord komen we Bernhard Vercammen, zijn vrouw Renhilde en zoon Kevin tegen. Dit gezin woont in een volkswijk waarin de bakker het voornaamste trefpunt is om op de hoogte te blijven én het verspreiden van de laatste nieuwtjes.
De buurt wordt opgeschrikt door de vondst van het lichaampje van de baby Sofie Ruuckven die op een wrede wijze vermoord blijkt te zijn. Op de dag van deze lugubere vondst wordt Dani, de moeder van Sofie, met spoed in het ziekenhuis opgenomen. Haar man Peter is dan aan het werk. Bernard Vercammen besluit om zelf naar verdachten te gaan zoeken. Intussen is zijn computer gecrasht, waardoor de harde schijf geheel is gewist. Bernard ontdekt veel verdachten en komt op het spoor van handel in drugs en porno. Al met al is het rookgordijn dan behoorlijk dik. Ingrediënten voldoende om te proberen verbanden te vinden die uiteindelijk kunnen leiden naar de moordenaar van Sofie.

Rudy Soetewey heeft een verrassende schrijfstijl. In dit verhaal is het niet de politie die de hoofdrol heeft in het speurderswerk. Soetewey laat Bernhard Vercammen intensief zoeken naar de oorzaken van het vreemde gedrag van zijn zoon Kevin. Wat voert deze puber allemaal uit op school en in zijn vrije tijd, met wie is hij bevriend en waarom keren zoveel leeftijdsgenoten zich van hem af? Ook gooit hij op diverse momenten nieuwe verhaallijntjes in de strijd om het verrassingseffect te vergroten. Dit alles maakt het boek tot een prettig leesbaar geheel waar geen zwakke momenten in zitten. Dat hij ook in staat is om emoties concreet neer te zetten bewijst het verhoor en de daarbij toegepaste methode van onderzoeksrechter Cooremans. Op werkelijk meesterlijke wijze zet Soetewey de mogelijkheid van juridische dwalingen realistisch neer.

In de loop van het verhaal worden alle lijntjes ongemerkt weer bij elkaar gebracht. Zelfs tot vlak voor het einde van het boek is de lezer zo op een dwaalspoor gebracht dat het zicht op de moordenaar nog diffuus is. Een verrassend slot waarbij een minuut stilte na de laatste bladzijde een logische reactie is, maakt het verhaal helemaal volledig. Alles is in de juiste balans aan de orde geweest en bij het dichtslaan van het boek wordt nog één ingrediënt toegevoegd: het boek laat een indruk achter die tot nadenken stemt. Rudy Soetewey is in staat om je te raken met zijn verhaal!