Emotioneel, spannend, dramatisch en actueel

spannend, dramatisch en actueel.,Bart Debbaut is allang niet meer onbekend. In België is zijn naam gevestigd en geniet hij van een nog steeds groeiende fanschare. In Nederland is het merk Debbaut langzaam bezig een plaatsje te verwerven tussen het rijtje bekende auteurs die door lezers van de lage landen zo gekoesterd worden. Met zijn derde De Leijssens en Van Cattendyck thriller bewijst hij de duurzaamheid van goede vaste karakters.
Beide sympathieke speurders uit Leuven doen in De Facebook moorden hun uiterste best hun imago naar ongekende hoogten te laten stijgen. En dat gaat goed komen! Zeker en vast! Ellen Maenhout wordt gewurgd en verminkt gevonden nadat op een site van Facebook eigenaardige berichten verschijnen die een moord enigszins hebben voorspeld. John Leyssens en zijn partner Mieke Van Cattendyck starten een onderzoek en volgen de ontwikkelingen op Facebook uiterst nauwgezet. Wanneer een suggestief bericht verschijnt, wordt kort daarop het lichaam gevonden van Thomas, de broer van Ellen Maenhout. Ook zijn lichaam is op een zodanige wijze verminkt dat het door kan gaan als een boodschap van de moordenaar. Een moordenaar die anoniem wenst te blijven maar wel worstelt met een ervaring uit het verleden en daar definitief mee af wil rekenen.
Bart Debbaut laat het internet medium Facebook een niet onbelangrijke rol spelen. Als communicatiemiddel gebruikt de moordenaar het om een grote schare vrienden deelgenoot te maken van de excuses voor zijn daden. Debbaut ziet het als middel om motivatie en achtergronden van de moordenaar onder de aandacht te brengen en tevens de spanning langzaam te laten toenemen.
Naast deze aandacht besteedt hij ook ruimte aan het verder uitdiepen van de vaste karakters De Leijssens en Van Cattendyck. Relatieproblemen en veranderingen van levensvisie lijken alledaags maar door het bij verschillende partijen zichtbaar te maken, wordt het heel concreet en begrijpelijk. Sterke dialogen maken de problemen ook tastbaar en hun stappen begripvol. Dat moeten de moordpartijen ook zijn, maar daar laat Debbaut de wet en het menselijke geweten het juiste besluit nemen.
Als de achtergronden en het ‘waarom’ steeds duidelijker gaan worden, vindt er een verandering van het subgenre plaats. Het thrilleraspect wordt verlaten en neigt meer naar een politieroman. Daar is het einde voor een belangrijk deel debet aan, dat is zo kort maar wel vol emotie waardoor de lezer zich af kan vragen of er wel sprake is van een echt spannende plot.
Staat buiten kijf dat de drang en aanleiding om na tientallen jaren te gaan moorden, dramatisch en uiterst actueel te noemen is. De auteur raakt hierdoor ongewild betrokken in een uiterst precair en actueel mondiaal probleem, waar hij echter op correcte wijze mee omgaat. Chapeau!