EEN HARMONIEUS IN ELKAAR GEVLOCHTEN GEHEEL MET VEEL LEESPLEZIER

[RECENSIE] De garage van John Banville

EEN HARMONIEUS IN ELKAAR GEVLOCHTEN GEHEEL MET VEEL LEESPLEZIER

++ ‘Toch maakte hij geen haast. Het was absoluut noodzakelijk om een stabiel, gelijkmatg tempo aan te houden en de ene voet voor de andere te zetten, op het ritme van het tikken van een innerlijke metronoom’ ++

Oorspronkelijke titel: The Lock-Up
ISBN: 978 90 214 9192 0
Uitgegeven door: Querido’s Uitgeverij, Singel Uitgevers
Pagina’s: 348
Vertaling: Arie Storm
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️

John Banville is een Ierse schrijver. Een van zijn vele werken, The Book of Evidence, in Nederland verschenen onder de titel Het boek der getuigenis, werd genomineerd voor de Booker Prize in 1989 en won in hetzelfde jaar de Guinness Peat Aviation Award. Met zijn roman The Sea (De Zee) won hij alsnog de Booker Prize in 2005. Van de serie Quirke zijn meerdere delen verschenen. De eerste zeven onder het pseudoniem Benjamin Black, maar vanaf het achtste deel onder de naam van John Banville. De karakters, Inspecteur St. John Strafford en patholoog Quirke komen soms apart voor in een boek, soms samen. Het laatst verschenen is The Lock-Up, in Nederland in de boekwinkels als De garage.

In de jaren vijftig werd het lichaam van Rosa Jacobs gevonden, in haar auto in een afgesloten garage in Dublin, met het uiteinde van een slang aan de uitlaat, in de auto gestopt. Ze was gestorven door de uitlaatgassen. Inspecteur Strafford en patholoog Quirke horen de geruchten van zelfmoord zonder commentaar aan maar een eerste onderzoek neigt toch meer naar moord. Dus gaat het onderzoek in eerste instantie naar de relaties van de overleden Rosa. Als haar zus en journaliste Molly van Londen naar Dublin komt, is bij haar veel aan gelegen om de moordenaar van haar zus te vinden. Het spoor leidt via een familie uit Duitsland naar Israël waar even later in Tel Aviv een Israëlische journaliste opzettelijk dood wordt gereden. Hebben beide dode vrouwen met elkaar te maken en in zo ja, in welke hoedanigheid?

++ ‘Hij had het gevoel dat hij een begrafenisstoet volgde. Het regende hevig en het water viel met een wraakzuchtige dichtheid recht naar beneden door de stille lucht’ ++

De plotopbouw ontwikkelt zich primair rond de overleden Rosa maar al snel wordt de onderzoekscirkel groter en groter. Op enig moment lijkt het zelfs dat de moord secundair is aan alles wat er omheen is gebeurd en nog gebeurt. Maar daar is de stijl van Banville ook duidelijk debet aan. De auteur selecteert met grote zorgvuldigheid de locaties en scenes en als hij daarvoor met grote stappen door Europa moet, is dat geen enkel bezwaar. Het gaat allemaal passen! Met mooie volzinnen die volledig tot hun recht komen en de formidabel verwoorde dialogen kleurt hij het hele verhaal als was het een tot in de details uitgewerkt schilderij. En uiteindelijk worden met een paar twists het verhaal even zoveel keer omver gegooid maar de dood van Rosa wordt en passant ook nog opgelost al is het niet voor iedereen.

Samengevat is De garage een roman die heerlijk leest en niet op de laatste plaats door de stijl die de auteur uit zijn pen laat vloeien. Zijn fantasie die ook in dit verhaal weer een jong historische inslag heeft, is uitermate gevoelig voor details, een techniek die hij ook met grote deskundigheid in zijn verhaal implementeert. En de moord dan hoor ik iedereen denken; ach die is ook verzonnen en past ook mooi in het geheel. Een mooi stuk leesplezier om tot je te nemen.

Eindoordeel: 4,0 sterren

Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren