Transparant en zichtbaar egoïsme leidt tot blindheid

Vermaard om haar indrukwekkende reeks kinderboeken en leesboeken voor beginnende lezers, laat Lieneke Dijkzeul het 2006 worden alvorens ze met de eerste thriller voor volwassenen op de markt komt. En met de entree van de vriendelijke rechercheur Paul Vegter in De stille zonde, is de basis gelegd voor een nieuwe succesvolle stap in Dijkzeuls carrière. Een succes dat in ijltempo groeide, want de opvolger Koude lente werd ogenblikkelijk genomineerd voor de Gouden Strop.
Dankzij deze mooie psychologische thrillers en de lovende kritieken waarmee ze werden overladen, was Dijkzeuls naam ook meteen een begrip voor de volwassen lezers. Inmiddels kijkt haar groeiende schare fans reikhalzend uit naar het verdere verloop van het leven van rechercheur Paul Vegter. En deze fans kunnen tevreden zijn. Met De geur van regen wordt hun wachten meer dan beloond,
Rechercheur en collega van Paul Vegter, Renée Pettersen wordt na een gezellig avondje uit overvallen en blijft dankzij hevig verzet, maar amper in leven. De overvaller heeft niet alleen diverse verwondingen aangebracht maar ook een deel van haar rode haar met een stuk huid, verwijderd. Paul Vegter neemt de zorg van Renée op zich nadat de jonge vrouw niet meer in haar huis durft te blijven omdat ze er van overtuigd is dat ze eigenlijk dood had moeten zijn en dat de moordenaar terug zal komen.
De roodharige, niet onbemiddelde, galeriehoudster Vivienne Smelink, schrikt als een tijdje later de jonge Detty Roemers wordt vermoord en ook een deel van haar rode haar met de huid, wordt weggesneden. Vivienne ziet het rode haar als de rode draad voor de overvallen en betrekt dit op haar eigen persoon. Daarnaast verdenkt ze haar echtgenoot John Verbruggen, die samen met Pieter Vervaeke het bureau V&V runt, van overspel. Ze heeft echter onvoldoende bewijzen om er iets mee te doen.
Ondanks haar handicap, probeert ze toch iets meer over de levenswijze van haar knappe echtgenoot te weten te komen.
Paul Vegter verzamelt gegevens die tot de aanhouding moeten leiden van de overvaller van beide meisjes, want dat het hier om dezelfde dader gaat, is ondertussen wel duidelijk geworden.
Wat brengt een gerenommeerde kinderboekenschrijfster tot het besluit om haar oeuvre uit te breiden met thrillers voor volwassenen? Is het een belangrijke vraag voor de lezer? Eigenlijk niet. Die kan alleen maar blij zijn dat Lieneke Dijkzeul die stap heeft gezet en dat zij een hoofdfiguur heeft gecreëerd die tot de favoriete thrillerkarakters gerekend mag worden. Want met de creatie van Paul Vegter heeft Lieneke Dijkzeul de mogelijkheid om een mix van romantiek en spanning neer te zetten in een omgeving die voor de lezer ook herkenbaar is.
Met haar vlotte schrijfstijl, waarin de details vaak een belangrijke rol spelen en nu eens niet tot bijzaak worden gedegradeerd, ontpopt zich een aantrekkelijk verhaal. Wellicht had de spanning nog iets meer opgebouwd kunnen worden als de entree van de hoofdverdachte wat naar achteren in het verhaal was geplaatst. Daar staat tegenover dat de rol van deze hoofdverdachte nu ook beter tot zijn recht komt en een andere verhaallijn mogelijk maakt. Voor het eindresultaat maakt het niet zoveel uit, De geur van regen is een spannende thriller die de potentie heeft voor een Gouden Strop-nominatie!