Bij vlagen te veel een zoekplaatje

Jerker Eriksson en Håkan Axlander-Sundquist, beiden uit Zweden, hebben hun missie volbracht. Met De laatste aanwijzingen  maken ze de trilogie compleet die onder de titel 'De zwakte van Victoria Bergman' is verschenen. Het kraaienmeisje  en Het hongervuur  gingen dit afsluitende deel voor.
De psychologe Sofia Zetterlund heeft inmiddels een prille relatie opgebouwd met hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg. Kihlberg staat voor de oplossing van een moord op een jonge immigrant.

Kort daarna worden de verkoolde lichamen gevonden van Hannah Östlund en Jessica Friborg. Zij worden verdacht van moord op vier mannen die tot een sekte behoorden en zich jarenlang vergrepen aan jonge kinderen. Jeanette en collega Jens Hurtig bijten zich vast in deze zaak die hun langs vele bekenden zal leiden. Een aantal van hen komen ze regelmatig tegen in het dagelijkse leven.
In dezelfde tijdspanne is Sofia Zetterlund in een groot conflict met zichzelf geraakt. De meervoudige persoonlijkheidsstoornis waaraan ze lijdt, dwingt haar om naar haar alter ego Victoria Bergman terug te keren.

De laatste aanwijzingen  kan in één adem worden genoemd met beide voorgangers Het kraaienmeisje  en Het hongervuur. Alle drie zijn het honderd procent psychologische thrillers. Beide Zweedse auteurs vullen elkaar naadloos aan in het neerzetten van dramatische en geestelijk zwaar beladen scènes. En steeds doen ze hierbij een beroep op het voorstellingsvermogen en de fantasie van de lezers.

Het thema in alle drie de boeken is verregaand, langdurig en ernstig misbruik van kinderen. Geen onderwerp dat je luchtig en met humor kunt brengen. Dat kom je in De laatste aanwijzingen  dan ook niet of nauwelijks tegen.

Jeanette Kihlberg en haar collega Jens Hurtig krijgen tijdens hun onderzoek te maken met spontane zelfmoorden waarbij oorzaak en directe aanleiding niet altijd duidelijk zijn. Pas na langdurig spitten in het verleden van een aantal mensen wordt duidelijk dat het niet om zomaar een oorzaak gaat maar meerdere gebeurtenissen debet zijn aan het disfunctioneren van mensen. Indrukwekkend en tevens huiveringwekkend als je de ontknoping nadert.
Zoals eerder gezegd is De laatste aanwijzingen  het laatste deel van de trilogie 'De zwakte van Victoria Bergman'. Lezers die beide voorgaande delen niet hebben gelezen zullen moeite hebben met het doorgronden van de essentie van het verhaal. Er gebeurt te veel en er wordt te vaak een beroep gedaan op informatie die in de eerdere delen aan de orde zijn geweest. Even inlezen is dus een pre.

De auteurs proberen de lezer wel enigszins tegemoet te komen met een opsomming van de personages en hun karaktereigenschappen vooraan in het boek, maar daarmee heb je het voorgaande van het verhaal nog niet op het netvlies. Daar hadden beide auteurs iets meer in kunnen faciliteren als ze regelmatig explicieter waren geweest in het noemen van tijdstippen waarop een aantal gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Het is nu bij vlagen te veel een zoekplaatje.