Hebban recensie
Een deel van het verhaal blijft in de bergen hangen
De grootste fan van Ann Lindell is natuurlijk Kjell Eriksson, de geestelijke vader van deze Zweedse rechercheur. Inmiddels is zijn vijfde boek in Nederland verschenen onder de titel; De man uit de bergen. Dit mystieke figuur behoeft enige toelichting. In Mexico bedoelen ze met de man uit de bergen ieder persoon die je met zijn geld kan lokken, maar die je zonder medelijden volledig berooid in de goot achterlaat. Je bent dan ook door de man uit de bergen opgebruikt en afgedankt.
Omdat Eriksson in zijn boeken veelal maatschappelijke problemen van individuen of bevolkingsgroepen voor het voetlicht brengt, past dit verhaal naadloos binnen deze context.
Manuel Alavez is onderweg vanuit zijn geboorteland Mexico naar Zweden. Zijn beide broers Angel en Patricio zijn in Europa achtergebleven, na enkele criminele activiteiten te hebben ontplooid waar Manuel zich niet mee heeft ingelaten.
Patricio zit in Zweden een gevangenisstraf uit van acht jaar na een veroordeling voor drugssmokkel. Angel is tijdens een achtervolging ten gevolge van heroïnesmokkel op een spoorwegemplacement onder een trein gelopen en dodelijk verongelukt.
Voor dit alles is volgens Manuel de Armeniër Armas verantwoordelijk die nu samen met Slobodan Andersson in Zweden in de horeca is gegaan.
Parallel aan dit verhaal worstelt Eva Wilman, een gescheiden moeder, met het gedrag van haar opgroeiende zoon. Ze is bang dat de puberende jongen in het drugscircuit terecht gaat komen en doet er alles aan om dit te voorkomen. Wanneer er in een riviertje een mannenlichaam wordt gevonden, blijkt dit aan Armas toe te behoren en wordt moord vastgesteld.
Rechercheur Ann Lindell vindt vrij snel verbanden met een bestaand drugscircuit en probeert om via dit circuit de moord op te lossen.
Het is al gezegd, Kjell Eriksson kiest vaak maatschappelijke problemen als onderwerp voor zijn verhalen. Om deze problemen herkenbaar te maken en ook nog in een aantrekkelijke verhaallijn te integreren loopt een auteur het risico de balans tussen beiden te verliezen. En dat is dan ook precies wat er aan de hand is in De man uit de bergen.
Eriksson moet meerdere keren een noodgedwongen stuurcorrectie uitvoeren om alle verhaallijnen op elkaar aan te laten sluiten. Zo ontsnapt de broer van Manuel plotseling uit de gevangenis zonder dat hier in het verhaal vooraf ook maar enige aanleiding te vinden is.
Daar waar verhaallijnen langzaam naar elkaar toe dienen te groeien, brengt Eriksson ze in dit boek veel te geforceerd en springerig bij elkaar. Vervolgens wordt ook een opbloeiende relatie verder niet uitgewerkt. Voeg daaraan toe dat het slot vrij onbevredigend is en het wordt duidelijk dat teveel onvolkomenheden een hoge waardering in de weg staan. Dat is jammer.
Omdat Eriksson in zijn boeken veelal maatschappelijke problemen van individuen of bevolkingsgroepen voor het voetlicht brengt, past dit verhaal naadloos binnen deze context.
Manuel Alavez is onderweg vanuit zijn geboorteland Mexico naar Zweden. Zijn beide broers Angel en Patricio zijn in Europa achtergebleven, na enkele criminele activiteiten te hebben ontplooid waar Manuel zich niet mee heeft ingelaten.
Patricio zit in Zweden een gevangenisstraf uit van acht jaar na een veroordeling voor drugssmokkel. Angel is tijdens een achtervolging ten gevolge van heroïnesmokkel op een spoorwegemplacement onder een trein gelopen en dodelijk verongelukt.
Voor dit alles is volgens Manuel de Armeniër Armas verantwoordelijk die nu samen met Slobodan Andersson in Zweden in de horeca is gegaan.
Parallel aan dit verhaal worstelt Eva Wilman, een gescheiden moeder, met het gedrag van haar opgroeiende zoon. Ze is bang dat de puberende jongen in het drugscircuit terecht gaat komen en doet er alles aan om dit te voorkomen. Wanneer er in een riviertje een mannenlichaam wordt gevonden, blijkt dit aan Armas toe te behoren en wordt moord vastgesteld.
Rechercheur Ann Lindell vindt vrij snel verbanden met een bestaand drugscircuit en probeert om via dit circuit de moord op te lossen.
Het is al gezegd, Kjell Eriksson kiest vaak maatschappelijke problemen als onderwerp voor zijn verhalen. Om deze problemen herkenbaar te maken en ook nog in een aantrekkelijke verhaallijn te integreren loopt een auteur het risico de balans tussen beiden te verliezen. En dat is dan ook precies wat er aan de hand is in De man uit de bergen.
Eriksson moet meerdere keren een noodgedwongen stuurcorrectie uitvoeren om alle verhaallijnen op elkaar aan te laten sluiten. Zo ontsnapt de broer van Manuel plotseling uit de gevangenis zonder dat hier in het verhaal vooraf ook maar enige aanleiding te vinden is.
Daar waar verhaallijnen langzaam naar elkaar toe dienen te groeien, brengt Eriksson ze in dit boek veel te geforceerd en springerig bij elkaar. Vervolgens wordt ook een opbloeiende relatie verder niet uitgewerkt. Voeg daaraan toe dat het slot vrij onbevredigend is en het wordt duidelijk dat teveel onvolkomenheden een hoge waardering in de weg staan. Dat is jammer.
2
Reageer op deze recensie