Hebban recensie
Noorse misdaad met Tsjechisch sausje
Met De verlosser laat Jo Nesbø wederom zien dat de Scandinavische thriller per definitie gekenmerkt wordt door een mooi verhaal met sprekende details, maar vaak met weinig spannende scènes. Het creatieve multi-talent Jo Nesbø, dat naast het schrijven ook aan het profvoetbal heeft geroken, acteur en musicus is en zelfs een musical heeft geschreven, valt niet uitsluitend te vereenzelvigen met spannende boeken. Toch is hij op dit gebied meer dan goed te noemen. Aardig is dat hij met zijn hoofdfiguur Harry Hole een grote persoonlijke band heeft. Om de afstand met hem niet te groot te laten worden heeft Nesbø zich zelfs laten verleiden tot het volgen van een cursus parachutespringen. Over alter ego gesproken
Koude kikker Harry Hole wordt betrokken bij de vondst van het lichaam van Pernille Holmer, een opstandige jongen die door zijn ouders maar moeilijk op het rechte pad te houden is. Het loopt tegen Kerst als een heilsoldaat tijdens een zangvoordracht op straat wordt doodgeschoten. Lijkt de eerste moord nog op zelfmoord, bij Robert Karlsen wordt brute moord aangetoond. Na enig speurwerk duikt steeds de naam van de Serviër Christo Stankic op. Jon Karlsen, broer van de vermoorde Robert, blijkt plotseling zijn dienst bij het Leger des Heils gewisseld te hebben met zijn broer, wat ook weer leidt tot de wildste speculaties. Als de moordenaar plotseling Jon bedreigt, wordt zelfs een coupe vanuit Het Leger niet geheel uitgesloten, getuige het gedrag van Commissioner David Eckhoff. Maar ook hier blijkt het diepe graven steeds meer onsmakelijke zaakjes aan de oppervlakte te brengen. Er wordt een groot beroep gedaan op de creativiteit van Harry en zijn collegas. Harry zal, tegen de wil van zijn superieur, dit keer zijn nek wel erg ver uit moeten steken. Dat dit niet zonder gevolgen blijft moge duidelijk zijn.
Met een verhaal van bijna 500 paginas lang de aandacht van je lezers vasthouden is geen sinecure. Er zijn legio voorbeelden van typisch Scandinavische thrillers die aan de helft van at aantal al meer dan genoeg hebben. Dit geldt zeker niet voor Jo Nesbø. Met ijzersterke personages, die door zijn manier van schrijven voor de lezer tot leven komen, neemt hij je mee naar het leven in Oslo.
Daarnaast neemt Nesbø een risico door de religieuze organisatie die het Leger des Heils toch is, van binnenuit te beschrijven en te laten zien dat zelfs hier zuiver menselijke aspecten als manipulatie, bedrog en seksuele intimidatie voorkomen. Overigens weet hij deze misstanden aan de kaak te stellen zonder daarbij beledigend te worden.
Ook al is het verhaal van de verlosser natuurlijk fictie, Nesbø overgiet het met een sausje dat een hoog waarheidsgehalte heeft. Daarmee levert hij een aangrijpend verhaal af met spanning, de nodige plotwendingen, romantiek en natuurlijk verrassingen. Gewoon een goed product uit Noorwegen.
Koude kikker Harry Hole wordt betrokken bij de vondst van het lichaam van Pernille Holmer, een opstandige jongen die door zijn ouders maar moeilijk op het rechte pad te houden is. Het loopt tegen Kerst als een heilsoldaat tijdens een zangvoordracht op straat wordt doodgeschoten. Lijkt de eerste moord nog op zelfmoord, bij Robert Karlsen wordt brute moord aangetoond. Na enig speurwerk duikt steeds de naam van de Serviër Christo Stankic op. Jon Karlsen, broer van de vermoorde Robert, blijkt plotseling zijn dienst bij het Leger des Heils gewisseld te hebben met zijn broer, wat ook weer leidt tot de wildste speculaties. Als de moordenaar plotseling Jon bedreigt, wordt zelfs een coupe vanuit Het Leger niet geheel uitgesloten, getuige het gedrag van Commissioner David Eckhoff. Maar ook hier blijkt het diepe graven steeds meer onsmakelijke zaakjes aan de oppervlakte te brengen. Er wordt een groot beroep gedaan op de creativiteit van Harry en zijn collegas. Harry zal, tegen de wil van zijn superieur, dit keer zijn nek wel erg ver uit moeten steken. Dat dit niet zonder gevolgen blijft moge duidelijk zijn.
Met een verhaal van bijna 500 paginas lang de aandacht van je lezers vasthouden is geen sinecure. Er zijn legio voorbeelden van typisch Scandinavische thrillers die aan de helft van at aantal al meer dan genoeg hebben. Dit geldt zeker niet voor Jo Nesbø. Met ijzersterke personages, die door zijn manier van schrijven voor de lezer tot leven komen, neemt hij je mee naar het leven in Oslo.
Daarnaast neemt Nesbø een risico door de religieuze organisatie die het Leger des Heils toch is, van binnenuit te beschrijven en te laten zien dat zelfs hier zuiver menselijke aspecten als manipulatie, bedrog en seksuele intimidatie voorkomen. Overigens weet hij deze misstanden aan de kaak te stellen zonder daarbij beledigend te worden.
Ook al is het verhaal van de verlosser natuurlijk fictie, Nesbø overgiet het met een sausje dat een hoog waarheidsgehalte heeft. Daarmee levert hij een aangrijpend verhaal af met spanning, de nodige plotwendingen, romantiek en natuurlijk verrassingen. Gewoon een goed product uit Noorwegen.
1
Reageer op deze recensie