Originaliteit ten top!
Van Robert Pobi is weinig tot geen literaire geschiedenis bekend. Na het lezen van zijn thrillerdebuut kun je wel begrijpen dat hij een aantal merkwaardige beroepen beoefend moet hebben zoals verkoper van antiek en professioneel visser. Zeker is dat deze Canadese schrijver niet snel warmloopt voor een interview maar zich liever in alle stilte wijdt aan zijn jongste passie, het schrijven van thrillers. Zijn debuut verscheen in 2011 onder de titel Bloodman, dat in Frankrijk direct goed was voor een verkoop van 290.000 stuks. Met zo'n cijfer moet het wel iets hebben dat de lezer intrigeert. Op dit moment kan de Nederlandstalige lezer zijn oordeel geven want het boek is onlangs onder de titel Doodshoofd verschenen.
Jake Cole is special agent bij de FBI en is naar Montauk in Long Island teruggekeerd omdat zijn demente vader zich ernstig heeft verwond bij een brand en in het plaatselijke ziekenhuis is opgenomen. Jake betreedt na bijna 30 jaar zijn ouderlijk huis en is verbaasd door de vele schilderijen die hij aantreft. Zijn vader is een succesvolle schilder geweest en zijn artistieke producten vonden altijd gretig aftrek bij begerige kopers. Maar nu vindt hij afbeeldingen die een boodschap willen overbrengen. Zijn moeder is 33 jaar eerder vermoord en gevild in haar auto gevonden, de dader is echter nooit opgespoord.
Tijdens zijn verblijf wordt Jake gebeld door de plaatselijke sheriff Mike Hauser. Binnen zijn gebied zijn de onbekende lichamen gevonden van een moeder en een driejarig kind. Beide slachtoffers zijn levend gevild, huid en haren ontbreken. Omdat Jake op dat moment het dichtst in de buurt is en over een fotografisch geheugen beschikt, is hij de aangewezen persoon om deze lugubere daad op te lossen.
Naast de moordzaak moet Hauser zijn aandacht ook op de naderende orkaan Dylan richten, die ongekend sterk zal zijn, veel schade zal aanrichten en slachtoffers zal eisen.
Pobi heeft met Doodshoofd een thriller geschreven die in beginsel een trage start en veel onduidelijkheden kent. Maar naarmate er meer details bekend worden stijgen snelheid en spanning evenredig met elkaar. Daar is niet alleen de naderende orkaan debet aan, want het plaatsje Montauk lijkt plots een centrum van gruwelijke moordpartijen te zijn geworden.
Cole moet al zijn talenten diep aanspreken om via diepe analyses de beweegreden van de moordenaar te doorgronden. Een moordenaar die steeds dichter bij de special agent in zijn privéomgeving dreigt te komen. De spanning wordt snijdend en de psychische lading ongekend hoog. Interessant is het voor de lezer omdat geen enkele suggestie wordt weggegeven voor een oplossing. En komt er al een oplossing in zicht dan wacht de brenger van de boodschap een even kille en gruwelijke dood als de voorgangers.
Wat Pobi uiteindelijk als definitieve oplossing naar voren brengt tart ieders voorstellingsvermogen. Tot het echte einde weet de auteur alles subliem geheim te houden. Wel weet hij af en toe een mogelijke dader suggestief naar voren te schuiven. Tot het tijd is voor een ontknoping die niemand aan ziet komen. En dan rest er voor de lezer nog maar één advies: even niet bewegen en goed relativeren lijkt het enige om een excuus te vinden voor de misleiding die ook hem ten deel is gevallen. Originaliteit ten top!
Reageer op deze recensie