Een volwaardig Conan Doyle-verhaal
Waan je in het donkere en natte Londen van het jaar 1890. Dokter Watson, arts, kroniekschrijver en grote vriend en vertrouweling van meester-detective Sherlock Holmes, legt je in het kort uit hoe het met hem gegaan is na het overlijden van Holmes. Al vertellende komt hij op een gebeurtenis die ze samen hebben meegemaakt, maar waarover onmogelijk eerder kon verteld worden. Het zijn de avonturen van de man met de platte pet en Het huis van Zijde, die destijds begonnen op het beroemde adres '221b, Baker Street'. Deze keer werd het verhaal echter niet opgetekend door Sir Arthur Conan Doyle, maar werd het meesterlijk geschreven door Anthony Horowitz.
Kunsthandelaar Edmund Carstairs wordt benaderd voor een afspraak. Carstairs heeft schilderijen verkocht die nooit op het adres van de koper zijn aangekomen. De Plattepettenbende heeft een treinoverval gepleegd voor een vermeend geldtransport, maar de schilderijen werden ook met die trein vervoerd. Als in de kunstwinkel even later wordt ingebroken gaan Sherlock Holmes en zijn onafscheidelijke metgezel Dr. Watson, op onderzoek. Ondersteund door zijn vaste groep jeugdige onderzoekers komt hij op een spoor dat leidt naar een jongensschool. Als een van de jonge speurneuzen, de 13-jarige Ross Nixon, vermoord wordt gevonden, krijgt het onderzoek snel een andere wending. Een wending waarbij het leven van de bekende detective al snel groot gevaar loopt. Londen herbergt een groot zwart geheim, en Holmes heeft het plan om dat te ontdekken.
Excellent, herkenbaar en uniek is de schrijfstijl van Arthur Conan Doyle, de geestelijke vader van Sherlock Holmes. Sfeerbepalend en beeldend situaties beschrijven was de kenmerkende stijl van Doyle in de oudere Sherlock Holmes-boeken. Al lezend waande je jezelf in het donkere Londen. Paardgetrokken rijtuigen, dampende olielampen, straatartiesten, regen, dikke gele mist, je zag het allemaal voor je. Dat Antony Horowitz de capaciteiten heeft om met de pen en de hand van Doyle een nieuw Sherlock Holmes-avontuur te schrijven, is opmerkelijk. Het huis van Zijde is een volwaardig Conan Doyle-verhaal geworden, geheel geschreven in dezelfde kenmerkende stijl.
Met dezelfde karakteristieke, excentrieke Holmes en de al even bejubelde verteller Dr. Watson in de hoofdrollen, waant de lezer zich terug in de Victoriaanse tijd, de tijd van de spannende verhalen over Sherlock Holmes. Het mag weer en het kan weer, en het smaakt heel erg naar meer!
Reageer op deze recensie