IJzersterk debuut
De boekenwereld heeft wederom een nieuwe auteur in de armen kunnen sluiten. Sam Eastland, een Brit die momenteel in Amerika woont, heeft met Het oog van de rode tsaar zijn debuut gepresenteerd. Hierin introduceert Eastland zijn hoofdpersonage, de Finse inspecteur Pekkala.
Gevangene 4745-P uit het werkkamp Borodok in de Boetyrka gevangenis in Siberië heeft negen jaar van de dertig uitgezeten als hij zijn persoonlijke spullen krijgt toegeschoven en weer een vrij man is. Als voorwaarde voor zijn vrijheid moet hij - zijn naam is Pekkala - de opdracht accepteren om de Romanovs op te sporen. Tsaar Nicholas II was de laatste tsaar van Rusland en Pekkala zal met bewijzen moeten komen dat de hele familie is overleden. Opdrachtgever is Josef Dzjoegasjvili, een crimineel die later als Josef Stalin door het leven gaat. De reden dat Pekkala voor deze opdracht is gekozen, is de vertrouwensband die hij vroeger met de tsaar heeft gehad. Vrij snel hoort Pekkala van ene Katamidze die in het Vodovenkogesticht woont, dat de stoffelijke resten van de familie in een oude mijnschacht liggen. Pekkala gaat met zijn broer Anton en volkscommissaris Kirov naar de mijnschacht, daalt af en vindt daar de resten van de familieleden, op Aleksej na. Hierdoor verandert de opdracht en wil Pekkala weten wie de moordenaars van de familie zijn en waar Aleksej is...
Sam Eastland heeft met Het oog van de rode tsaar een ijzersterk debuut neergezet. Het verhaal is enigszins vergelijkbaar met de verhalen van Tom Rob Smith en Philip Kerr, zij het dat de opzet anders is. Het onderzoek naar de Romanovs laat hij parallel lopen aan gebeurtenissen uit het verleden. Vanuit dit verleden onderbouwt en motiveert hij waarom het onderzoek gaat zoals het gaat. Die methodiek schept voor de lezer op het juiste moment de nodige duidelijkheid. Tevens verschaft Eastland informatie over de talrijke speculaties die over het lot van de tsarenfamilie Romanov de ronde doen. Het toenmalige leven en de revolutie in Rusland komen op deze manier ook uitgebreid voor het voetlicht.
Samengevat is Het oog van de rode tsaar een goed opgezet verhaal, doorspekt met veel historische feiten die aan het geheel een meerwaarde geven. De goede plot laat een tevreden gevoel achter bij de lezer. Rest een tweetal puntjes die niet onopgemerkt mogen blijven. Het boek is een historische thriller, dat wel, maar het predicaat "literair" staat niet helemaal terecht op de cover. En tenslotte had de uitgever iets meer aandacht mogen besteden aan de vele kleine vertaalfoutjes die, na het zoveelste missertje, op een bepaald moment gaan irriteren. Verder niets dan lof!
Reageer op deze recensie