Hebban recensie
Lang gewacht
toch gekregen, een echte Koontz!,Iedere auteur is benieuwd hoe recensenten over hun nieuwe boek denken ook al beweren ze vaak iets anders, een positieve recensie kan een basis zijn voor een goede verkoop. Dean Koontz heeft ook het tegendeel ervaren, want zijn laatste boeken krijgen over het algemeen een wat mindere waardering. Maar gelukkig is nu de oude Koontz weer opgestaan.
Als veelschrijver heeft hij een zeer respectabele bibliografie achter zijn naam staan waarmee hij een grote schare fans naar de boekwinkel heeft gelokt om de nieuwste aanwinsten in hun bezit te krijgen. Wellicht dat hij met Het oordeel weer wat oude fans kan laten terugkeren.
Cullen Greenwich, bestsellerauteur, 33 jaar oud, is getrouwd met Penny Boem, kinderboekenschrijfster en illustratrice en hebben samen een zoon Milo. Deze jongen is super intelligent en zijn 6-jarige leeftijd geestelijk ver vooruit.
Het laatst uitgekomen boek van Cullen wordt gerecenseerd door Shearman Waxx, een even bekend als beduchte recensent. In de recensie bewijst hij dat het boek niet door hem is gelezen maar dat hij volstaan heeft met de persbrief waar echter een paar foutjes in stonden.
Cullen zoekt Waxx op en observeert hem waarbij hij de indruk krijgt dat Waxx eerder agressief en onvriendelijk is dan gemakkelijk benaderbaar.
Waxx spreekt het veelbetekende woord verdoemd uit naar Cullen die hem kort daarna betrapt in zijn huis. De voormalige auteur John Clitherow neemt contact op met Cullen en verteld dat hij 3 jaar eerder zijn vrouw, ouders en dochter is kwijtgeraakt, door toedoen van Waxx. Hij adviseert Cullen dringend om zijn huis direct te verlaten en ergens onder te duiken, ver weg van Waxx.
Clitherows boodschap wordt bevestigd door een explosie in Cullens huis, kort nadat de gehele familie, inclusief de hond Lassie, het pand hebben verlaten. Hierna wordt het zaak om enerzijds uit handen te blijven van de psychopatische moordenaar Waxx, terwijl hij anderzijds probeert om de achtergrond van zijn daden te doorgronden met het doel om hem tot stoppen te dwingen.
Een doelstelling die nauwelijks haalbaar lijkt omdat Waxx zonder medelijden moordt en daarbij niet altijd even zachtzinnig te werk gaat.
Met Het oordeel heeft Koontz weer een verhaal afgeleverd dat kwalitatief gezien overeenkomsten vertoont met zijn eerdere werk, waarmee hij beroemd is geworden. Hij plaatst het gezin van Cullen Greenwich in een achtbaan van gevaar, mishandeling en fysiek geweld, waarbij niet altijd duidelijk is van welke kant het gevaar dreigt. Ieder lid, tot de hond toe, heeft een toegevoegde rol om te proberen uit handen te blijven van de psychopaat Waxx, die ogenschijnlijk niet alleen lijkt te opereren. Met een spanningslijn die vrijwel het hele boek bestrijkt, is wegleggen geen optie omdat de levens van de Greenwichs eigenlijk constant in gevaar zijn. Spanning die alleen wordt onderbroken door een ietwat overdreven huisvesting van zijn schoonouders. Dat is het enige element dat de geloofwaardigheid enigszins aantast. Maar een direct daarop volgende spannende passage helpt de lezer om dit snel te vergeten.
Het oordeel is een boek dat je pas neerlegt als de slotpagina 383 bereikt is. Dan weet de lezer hoe alles in elkaar steekt en voor wie er nog toekomst is. Het is weer een uiterst herkenbare Koontz, een Koontz waar zijn fans naar gesmacht hebben.
Als veelschrijver heeft hij een zeer respectabele bibliografie achter zijn naam staan waarmee hij een grote schare fans naar de boekwinkel heeft gelokt om de nieuwste aanwinsten in hun bezit te krijgen. Wellicht dat hij met Het oordeel weer wat oude fans kan laten terugkeren.
Cullen Greenwich, bestsellerauteur, 33 jaar oud, is getrouwd met Penny Boem, kinderboekenschrijfster en illustratrice en hebben samen een zoon Milo. Deze jongen is super intelligent en zijn 6-jarige leeftijd geestelijk ver vooruit.
Het laatst uitgekomen boek van Cullen wordt gerecenseerd door Shearman Waxx, een even bekend als beduchte recensent. In de recensie bewijst hij dat het boek niet door hem is gelezen maar dat hij volstaan heeft met de persbrief waar echter een paar foutjes in stonden.
Cullen zoekt Waxx op en observeert hem waarbij hij de indruk krijgt dat Waxx eerder agressief en onvriendelijk is dan gemakkelijk benaderbaar.
Waxx spreekt het veelbetekende woord verdoemd uit naar Cullen die hem kort daarna betrapt in zijn huis. De voormalige auteur John Clitherow neemt contact op met Cullen en verteld dat hij 3 jaar eerder zijn vrouw, ouders en dochter is kwijtgeraakt, door toedoen van Waxx. Hij adviseert Cullen dringend om zijn huis direct te verlaten en ergens onder te duiken, ver weg van Waxx.
Clitherows boodschap wordt bevestigd door een explosie in Cullens huis, kort nadat de gehele familie, inclusief de hond Lassie, het pand hebben verlaten. Hierna wordt het zaak om enerzijds uit handen te blijven van de psychopatische moordenaar Waxx, terwijl hij anderzijds probeert om de achtergrond van zijn daden te doorgronden met het doel om hem tot stoppen te dwingen.
Een doelstelling die nauwelijks haalbaar lijkt omdat Waxx zonder medelijden moordt en daarbij niet altijd even zachtzinnig te werk gaat.
Met Het oordeel heeft Koontz weer een verhaal afgeleverd dat kwalitatief gezien overeenkomsten vertoont met zijn eerdere werk, waarmee hij beroemd is geworden. Hij plaatst het gezin van Cullen Greenwich in een achtbaan van gevaar, mishandeling en fysiek geweld, waarbij niet altijd duidelijk is van welke kant het gevaar dreigt. Ieder lid, tot de hond toe, heeft een toegevoegde rol om te proberen uit handen te blijven van de psychopaat Waxx, die ogenschijnlijk niet alleen lijkt te opereren. Met een spanningslijn die vrijwel het hele boek bestrijkt, is wegleggen geen optie omdat de levens van de Greenwichs eigenlijk constant in gevaar zijn. Spanning die alleen wordt onderbroken door een ietwat overdreven huisvesting van zijn schoonouders. Dat is het enige element dat de geloofwaardigheid enigszins aantast. Maar een direct daarop volgende spannende passage helpt de lezer om dit snel te vergeten.
Het oordeel is een boek dat je pas neerlegt als de slotpagina 383 bereikt is. Dan weet de lezer hoe alles in elkaar steekt en voor wie er nog toekomst is. Het is weer een uiterst herkenbare Koontz, een Koontz waar zijn fans naar gesmacht hebben.
1
Reageer op deze recensie