Te veel inhoud, te weinig synergie en spanning

Een droomstart kun je de geboorte van Era Richmen wel een beetje noemen. In een Haarlemse koffiebar besluiten twee Nederlandse vrienden, Eric Bakker en Herman Zandstra, om hun droom werkelijkheid te laten worden en samen een thriller te gaan schrijven. Onder pseudoniem Era Richmen verschijnt in 2011 hun debuutthriller onder de titel Het Dubai ultimatum. Het volgende boek heeft even op zich laten wachten maar onlangs is Het Slater delict  verschenen. Net als het debuut een internationaal georiënteerd verhaal.

De Amerikaan Jason Slater heeft aan zijn militaire periode in Irak een groot oorlogstrauma overgehouden. Hij leert de architecte Annemiek van der Voort kennen en ze besluiten samen in Nederland een toekomst op te bouwen. Annemiek haar eerste man, Bernhard, is overleden en in die periode is ook haar dochter Amy geboren. Slater wordt in Nederland een belangrijke speler op de vastgoedmarkt en is in korte tijd heel succesvol. Alleen de relatie met Annemiek is minder succesvol en uiteindelijk gaat hij in therapie om van zijn trauma af te komen.
Door de drukke agenda’s van Annemiek en Jason, leidt hun relatie ten slotte schipbreuk en gaat ieder voor zichzelf verder. Jason wil echter contact blijven houden met Amy en daar weten beiden een oplossing voor te bedenken.
Wanneer Annemiek een berichtje onder ogen krijgt dat Jason haar dochtertje misbruikt, slaan bij haar de stoppen door en doet ze direct aangifte. Jason ontkent ten stelligste maar wordt gearresteerd en onderzoek zal uitwijzen wat precies is gebeurd…

Het Slater delict  is een complex verhaal waarin veel, heel veel gebeurt. Beide ambitieuze protagonisten werken vol energie aan hun eigen carrière, die uitvoerig wordt belicht. Naast de problemen die Annemiek als vrouw in een mannenwereld ondervindt, wentelt Jason zich nationaal en internationaal in de vreemdste bochten om zijn idealen te verwezenlijken. Era Richmen neemt uitgebreid de ruimte om dit tot in de haarvaten uit te schrijven. Hierdoor wandelt er een onvoorstelbaar grote schare personages het verhaal binnen. Deze recensent is, toen de teller de twintig naderde, gestopt met tellen. Daarbij is als extra handicap geen tijdlijn in het verhaal zichtbaar waardoor je uit de inhoud van diverse scènes moet destilleren waar het in het grote geheel thuishoort. Dat vergt een behoorlijke inspanning van de lezer.

Een gebrek aan research kunnen we Era Richmen niet aanrekenen. Specifieke thema’s zoals het reilen en zeilen binnen de vastgoedmakelaardij, pedofilie en pedoseksualiteit, de juridische en politieke wereld, en getraumatiseerde patiënten worden met veel kennis en kundigheid beschreven. Omdat dit specifieke onderwerpen zijn die behoorlijk uitgediept worden, ontbreekt de synergie in het volledige verhaal. Het lijken soms te veel op zichzelf staande stukjes, wat ten koste gaat van de spanning. Zonde want de intentie voor een inhoudelijk sterk en spannend verhaal is best zichtbaar aanwezig. Alleen de zorgvuldigheid in dosering is te veel op inhoud blijven steken en te weinig in de suspense terug te vinden. Door deze onevenwichtige balans stijgt Het Slater delict  niet boven de gemiddelde thriller uit.