Een vakantie- en familieschip op volle drift

John Brosens, een naam die geen nadere introductie nodig heeft. Vanaf 2004 produceert hij, met een strak schema, gemiddeld een thriller per jaar. Je kunt dus stellen dat zijn naam als auteur gevestigd is. Wie boeken schrijft die allemaal in de hoogste sterrenregionen terecht zijn gekomen, doet het zeker niet slecht.
Zijn boeken staan bekend om hun volledigheid van de verhalen. Niet alleen maar een spannend avontuur, ook uitdieping van karakters en een belangrijk deel dat aandacht besteedt aan de sociale aspecten van het menselijke leven. Zo ook in zijn vijfde boek, Het spoor van de Pandora, waarmee hij zijn gemiddelde van een boek per jaar ook voor 2008 heeft zeker gesteld. Een verhaal waarin de meest belangrijke personen werken met verborgen en duistere agenda’s.
Chiem Braakman, een interim-manager die bekend staat om zijn harde saneringen, is getrouwd met Fiona. Zij leidt een leven als een volmaakte Gooische vrouw voor wie het uiterlijk van levensbelang. Zelfs voor de nodige lichaamscorrecties deinst ze niet terug. Na een enerverende periode van veel stress veroorzakend werk, besluiten de Braakmannetjes met hun kinderen Carine en Lex, een ontspannende boottocht te gaan maken door Frankrijk.
De broer van Fiona en oud politieman Sander Bode heeft de Pandora in bruikleen en draagt hem graag over aan Chiem met zijn gezin. De afgelopen weken heeft Chiem echter last van angstaanvallen en achtervolgingswaanzin. Hij ziet overal bedreigingen opdoemen. Hij heeft alle kenmerken van een burn-out, ook al wil hij die zelf niet erkennen, en hij probeert rust te vinden op zijn boot. Zijn directe omgeving vermoedt zelfs dat hij zo af en toe hallucineert. Aan zijn zwager wil hij bij de overdracht van de Pandora wel kwijt dat hij vermoedt dat iemand hem naar zijn leven staat omdat er in Nederland op hem is geschoten. Sander belooft dat hij na terugkomst de schietpartij zal onderzoeken. In die tussentijd probeert het gezin Braakman te genieten van een zorgeloze bootreis.
Het spoor van de Pandora is een levensecht verhaal met een hoog realiteitsgehalte. Het is geen thriller met alleen het expliciete politie – boefje verhaal. Er is een complete familieroman doorheen geweven. Allerlei maatschappelijke onderwerpen, de meeste overigens niet zo prettig om te ervaren, worden vergroot voor het voetlicht gebracht. Ook in dit vijfde boek is John Brosens er wederom in geslaagd de lezer van de eerste tot de laatste pagina te boeien.
In Het spoor van de Pandora toont Brosens overduidelijk aan wat zoveel Nederlanders beweegt hun vakantie in Frankrijk door te brengen. Daar is de informele bestuurswijze van de overheid niet helemaal onbelangrijk in. Zelfs het jaarlijks terugkerende muziekfestival Morvan Stock zal de bezoekers van Camping de l’Ardan in Chaumot, bekend voor komen. Het is door de keuze van locatie en onderwerpen een herkenbaar geheel geworden, wat prettig leest, herkenbaar is, en de lezer alle begrip voor tijd zal doen verliezen. Want naast de interessante, maar minder fraaie aspecten des levens, zuigt het verhaal de lezer in sneltreinvaart naar de ontknoping van alle raadselen. Met aan het slot de wens voor een beter leven voor iedereen!