Zeker geen desillusie

Andrew Mayne heeft een leven achter de rug dat overloopt van geheimzinnigheid en illusies. Maar vooral van veel kundigheid op het gebied van alles wat met goochelen vandoen heeft. Als tiener ging hij in een circus werken en op negentienjarige leeftijd trad hij op in resorts en op cruiseschepen. Als iemand de capaciteiten heeft om de goochelkunst tot wetenschap te verheffen dan kan dat alleen maar Andrew Mayne zijn. Een combinatie met het thrillergenre is niet zo snel denkbaar en toch heeft hij ook dit tot een goed einde gebracht. In 2012 verscheen Angel killer  als vijfde thriller en dit boek is onlangs onder de titel Illusie  op de Nederlandse markt verschenen.

Jessica Blackwood is geboren als dochter uit een illusionistenfamilie en beheerst de goochelkunst tot in de finesses. Toch zegt ze haar professionele carrière vaarwel en gaat als forensisch accountant bij de FBI werken. Haar capaciteiten komen goed van pas als de FBI-site wordt gehackt en via daarop geplaatste gps-coördinaten een locatie wordt genoemd waar een meisjeslichaam wordt gevonden. Merkwaardig is echter dat het meisje in het graf pas enkele uren dood is terwijl ze 19 maanden eerder officieel dood is verklaard.
Kort daarna wordt in een Avenger bommenwerper het lichaam van de piloot gevonden, ook nog maar kort overleden. Het vliegtuig, met piloot, wordt echter al 50 jaar vermist. Beide zaken doen vermoeden dat hier iets anders aan de hand is en de kennis die Jessica bezit, zou weleens de sleutel kunnen zijn voor de oplossing.

Illusie  is een spannend verhaal waarin een seriemoordenaar zich heeft gespecialiseerd in het scheppen van een bovennatuurlijk decor rond zijn daden. Niemand kan zijn beweegreden doorgronden omdat hij vanuit de gedachten van de illusionistenwereld zijn slachtoffers ombrengt. Het moorden gaat echter onverminderd door en de kennis van Jessica zal duidelijkheid moeten gaan scheppen en de moordenaar stoppen. Ze zal het daderprofiel moeten gaan opzetten vanuit haar gedachten als goochelaar omdat de moordenaar zijn daden zo ook inricht. Een geheimzinnige en gevaarlijke wereld ontvouwt zich langzaam.

Het gebeurt niet vaak dat een spannend verhaal zo’n sterke associatie heeft met de wereld van de illusionisten als Andrew Mayne in Illusie  presenteert. Toch zijn er, achteraf gezien, voldoende overeenkomsten. Want uiteindelijk wil een seriemoordenaar meestal ook iets anders overbrengen dan de werkelijkheid. Mayne is hier bijzonder goed in geslaagd. In een origineel verhaal, met een even originele setting, speelt zich een ijzingwekkende serie moorden af. De combinatie is een succesvolle en de lezer komt in kleine stapjes en tergend langzaam steeds dichter naar een oplossing. Maar anders dan een illusionist doorgaans doet, neemt Mayne zijn lezers aan de hand door de geheimzinnige wereld van werkelijkheid en illusie. Dat hij daarbij ook de kunst verstaat om een climax in dezelfde kleine stapjes op te bouwen naar een echte finale, brengt de lezer in een ‘niet meer stoppen’-modus. Alleen komt de sterkte van het verhaal niet helemaal tot uiting in de ontknoping, maar dat maakt van Illusie  zeker geen desillusie!