Sandford neemt weinig risico met zijn nieuwe thriller. Dat betekent gelijktijdig ook dat hij bij In het heetst van de nacht uitgaat van een herkenbaar en beproefd scenario.

De Amerikaanse auteur John Sandford heeft eeuwige roem behaald met zijn serie rondom de populaire politieman Lucas Davenport. Uitgeput door de vele avonturen die niet altijd zonder levensgevaar waren, vonden auteur en hoofdkarakter het tijd worden voor een nieuwe periode. Davenport als chef en nieuwkomer Virgil Flowers als aanstormende jonge en carrièremakende agent.

Twee geheimzinnige mannen, met de bijnamen de Schutter en de Scout zijn op zoek naar bepaalde personen en vinden een van hen in het plaatsje Stillwater. Bobby Sanderson, een gepensioneerde bouwinspecteur, wordt bij het uitlaten van zijn hond, vermoord. Met twee schoten in zijn hoofd en een citroen in zijn mond laten beide moordenaars het lichaam achter bij het veteranenmonument. Virgil Flowers wordt door Davenport naar de moordzaak gestuurd omdat eerder Chuck Utecht op dezelfde wijze vermoord én met citroen in zijn mond, is gevonden bij het veteranenmonument in New Ulm.
Op onconventionele wijze, volgens zijn eigen specifieke stijl, stort de jonge politieagent Flowers zich op de twee moordzaken. De overeenkomsten in beide zaken zijn zo duidelijk dat van enig verband tussen de vermoorde mannen duidelijk sprake moet zijn. Dit wordt gevonden in een gelijktijdig verblijf in Vietnam een aantal jaren geleden. Maar het moorden gaat door en steeds volgens dezelfde methode. Een echte uitdaging voor de impulsieve Flowers die zich graag ondersteund en geadviseerd voelt door de ervaren Lucas Davenport.

Sandford neemt weinig risico met zijn nieuwe thriller. Dat betekent gelijktijdig ook dat hij bij In het heetst van de nacht uitgaat van een herkenbaar en beproefd scenario. Daar is op zich niets op tegen als het tenminste iets verrassends brengt. Dat is helaas niet te ontdekken.
Het verhaal lezende, ontstaat het beeld het al gelezen te hebben. Dat is niet zo, maar de overeenkomsten met eerdere boeken van Sandford zijn zo sterk aanwezig dat uiteindelijk alleen het motief en de daders anders blijken te zijn.
Verder is het meer van hetzelfde, waarbij de uitermate herkenbare Amerikaanse stijl soms wat te veel van het goede is en overdreven en irriterend overkomt. De cowboylaarzen en vrouwenversierende mannetjesputters blijken het in de States nog steeds goed te doen. Maar net zoals de altijd té grote steaks en té vette hamburgers is dit in Europa al lang uit de mode. Een stabieler en menselijker type wordt aan deze kant van de oceaan meer gewaardeerd dan de ongetemde en wispelturige cowboy.