De houdbaarheid van een ramp is beperkt

Bij iedere Nederlander staat de gebeurtenis in Wageningen op Koninginnedag, 2009, nog scherp op het netvlies. Nog altijd zijn de meningen verdeeld of het nu een gerichte aanslag op de leden van het Koninklijk Huis is geweest, een aanslag op alleen Willem Alexander die de man ooit ontslagen zou hebben, of dat het als een waanzinnige daad moet worden gezien van een geestelijk ontspoorde en maatschappelijk vastgelopen landgenoot.
Willem Asman heeft gemeend deze tragische gebeurtenis als decor te moeten gebruiken voor zijn nieuwste thriller, met de toepasselijke naam Koninginnedag.
Asman introduceert de anonieme zus van broertje B, echter zonder haar een naam te geven. Zij deelt, als communicatie adviseur, een heftige periode van haar leven met de lezer. Een periode waarin ze erg close is met haar broer, aangeduid als B, en met wie ze de meest intieme gesprekken voert. Op enig moment nodigt communicatie expert Jack de Wolf haar uit om met een gezelschap waar J.P. Balkenende deel van uit maakt, naar een congres af te reizen van de EVP, de gezamenlijke Christelijke partijen binnen Europa. Daar heeft ze haar eerste interview met J.P. waarin ze een beter beeld probeert te krijgen van de persoon achter de regeringsleider.
Het is haar taak om de presentatie van J.P. te verbeteren en hem meer de uitstraling te geven die van een regeringsleider verwacht mag worden. Nu heeft hij het imago van Harry Potter en worden zijn prestaties regelmatig vergeleken met de Amstelveense krokettenmotie, waar hijzelf de indiener van was. Op de achtergrond speelt de langzame teloorgang van B die, deels door eigen gedrag en deels door maatschappelijke gebeurtenissen, steeds verder afglijdt.
Als er berichten binnensijpelen dat in Nederland een aanslag is gepleegd en dat hierbij de Koningin is overleden, moet het congres voortijdig verlaten worden. J.P. wordt geprepareerd voor een eerste persconferentie op Nederlandse bodem. Zestienhoven komt met de minuut dichterbij! In het achterhoofd van de zus van B dringt de mogelijkheid zich op dat de aanslag weleens door haar broer gepleegd kan zijn. Hij is in het bezit van een zwarte Suzuki die bij de aanslag is gebruikt. Grote twijfel maakt het goed adviseren van de premier haast onmogelijk.
Willem Asman bezit een goede pen, de bewijsstukken daarvan (Cassandra paradox, Wondermans eindspel, Brittanica) hebben inmiddels de Nederlandse lezer wel bereikt. Bij de keuze van een achtergrond voor een thriller is een actuele gebeurtenis risicovol. Omdat de aanslag op 30 april 2009 maatschappelijk nogal wat heeft losgemaakt en veel informatie beschikbaar is gekomen over de dader, maakt dit de kans op succes voor een thriller over dit onderwerp niet direct groot.
Daar heeft het boek Koninginnedag dan ook last van.
Willem Asman probeert dit te compenseren door veel, zoniet te veel secundaire informatie in het verhaal te stoppen over allerlei politieke en maatschappelijk bekende figuren. Dit varieert van de flamboyante Berlusconi tot en met de maatschappijkritische Freek de Jonge en de extravagante zanger David Bowie toe. Of het iets bijdraagt aan het verhaal valt te betwijfelen. Tevens moet gezegd worden dat Willem Asmannauwelijks de moeite heeft genomen om in dit verhaal een fictief personage met een sterk karakter neer te zetten.
Om een gemotiveerd oordeel over dit boek te kunnen geven, dienen een aantal zaken op een rij gezet te worden. Zo maken de anonieme personages het haast onmogelijk om een goed beeld te krijgen van hun denken en doen. Het lijkt meer op een krantenverslag met mogelijke daders. Voorts lijken de vele uitweidingen over, en vergelijkingen met, bekende en minder bekende mensen op schijnbewegingen die de aandacht van het verhaal sterk afleiden. Het voegt zeer weinig toe aan het eigenlijke verhaal, als dat al te vinden is. Omdat de lezer aan het einde van het boek weinig origineels aangeboden krijgt, dringt het verschijnsel “kat in de zak” zich onvermijdelijk op. Uiteindelijk ligt het boekje, met maar 218 pagina’s, wel voor een volwassen prijs in de winkel. Koninginnedag zal zeker niet in aanmerking komen voor een onderscheiding die het boek positief onder de aandacht van lezend Nederland brengt. Jammer, missie mislukt! Volgende keer beter.