Lezersrecensie
WEER SPANNEND AVONTUUR MAAR ‘MEER VAN HETZELFDE’ LOERT
Recensie Leef je nog? van M.J. Arlidge
WEER SPANNEND AVONTUUR MAAR ‘MEER VAN HETZELFDE’ LOERT
++ ‘Het is ongelooflijk dapper van je dat je dit hebt overleefd, dat je een leven voor jezelf hebt opgebouwd en je nu meldt’ ++
Oorspronkelijke titel: Forget Me Not
ISBN: 978 90 492 0597 3
Uitgegeven door: Uitgeverij Meulenhoff Boekerij
Pagina’s: 462
Vertaling: Harmien Robroch
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Matthew Arlidge is in Londen geboren maar thrillerlezers zullen hem beter kennen als M.J. Arlidge. In 2014 verscheen in Engeland zijn eerste thriller onder de titel Eeny Meeny. In 2015 lag de vertaling in de Nederlandse boekwinkels onder de titel Iene miene mutte, een verwijzing naar een bekend kinderliedje. In dit eerste deel maakte de lezers kennis met Helen Grace. Deze vrouw, werkzaam bij de politie in Southampton, ontpopt zich als een eigengereide maar zeer deskundige politie-inspecteur die een kei is in het opsporen van seriemoordenaars. En deze specialiteit komt goed van pas want in die Engelse streek zijn seriemoordenaars zeker geen zeldzaamheid. Met die kennis als basis stuurt ze een groep rechercheurs aan maar zelf schroomt ze niet om buiten de lijntjes te kleuren en alleen op een zaak af te gaan. Leef je nog? is het twaalfde deel in de Helen Grace-serie.
Commissaris Rebecca Holmes is er alles aan gelegen om een vete tussen verschillende drugsbendes op te lossen en het moorden te laten stoppen. Maar gelijktijdig wordt Helen Grace door Sheila Watson benaderd met het bericht dat haar 15-jarige dochter Naomi spoorloos is verdwenen. Zonder de goedkeuring van haar chef start ze een klein onderzoekje naar de verdwijning van het meisje en besluit, zonder verder overleg, dat de zoektocht naar Naomi prioritiet krijgt.
Er wordt meer menskracht opgezet en al snel wordt duidelijk dat dit een grote zaak wordt die tot binnen het politiekorps waarschijnlijk zal uitstralen. Wanneer Holmes erachter komt dat Helen haar orders negeert en haar eigen gang gaat, is een conflict snel geboren…
++ ‘Het had geen zin om haar onrust te verloochenen en toch was ze nog steeds boos op zichzelf. Ze was normaal gesproken niet zo bedeesd, zo aarzelend. Wat zorgde er in deze voor dat ze aan zichzelf begon te twijfelen’ ++
De primaire verhaallijn die door Arlidge wordt opgetekend behelst voornamelijk het onderzoek naar de verdwenen Naomi. Door Helen en haar team wordt alles uit de kast gehaald om een spoor van haar te vinden. Dat de tijd een cruciale rol speelt, duidt de auteur door over de hoofdstukken ook de dagen mee te laten tellen. Om de spanning op te voeren wordt in een sublijn beschreven wat er op dat moment in het leven van Naomi aan het gebeuren is en daar word je allesbehalve blij van.
Helen komt erachter dat binnen het politieteam leugens worden verteld en daarnaast krijgt ze een opgewonden commissaris tegenover haar die het volstrekt niet eens is met haar onderzoek naar het meisje.
Ook in dit twaalfde deel lukt het Arlidge om ook weer een aantal bestaande en nieuwe personages te verdiepen. Conflicten binnen het korps scheppen de gelegenheid om levens van sommige collega’s te analyseren en daar interessante informatie over naar boven te halen. De spanningslijn wordt al kort na het begin geraakt en tijdens het verloop alleen maar strakker aangehaald. De factor tijd is in dit avontuur ook belangrijk en dat weet niet alleen de ontvoerde Naomi maar komt ook bij Helen haarscherp op haar netvlies. Naarmate je dichter naar de ontknoping gaat is stoppen met lezen dan al snel geen optie meer. Het meisje moet gevonden worden en die tijdsdrang ontstaat bij de lezer ook, dus doorlezen en geen tijd verliezen…
Samengevat is Leef je nog? een verhaal waar de hand van Arlidge volledig zichtbaar in is. Veel spanning en dreiging gaat gepaard met de langzame ontmanteling van een verschrikkelijke organisatie die enkel en alleen voor eigen plezier bezig zijn. En dat daar geen rangen en standen in zijn wordt maar weer eens bewezen. Een ware must read voor de liefhebber van een degelijk spannend boek. Hoewel in dit twaalfde deel wel het spook van ‘meer van hetzelfde’ zich voorzichtig laat zien.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
WEER SPANNEND AVONTUUR MAAR ‘MEER VAN HETZELFDE’ LOERT
++ ‘Het is ongelooflijk dapper van je dat je dit hebt overleefd, dat je een leven voor jezelf hebt opgebouwd en je nu meldt’ ++
Oorspronkelijke titel: Forget Me Not
ISBN: 978 90 492 0597 3
Uitgegeven door: Uitgeverij Meulenhoff Boekerij
Pagina’s: 462
Vertaling: Harmien Robroch
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Matthew Arlidge is in Londen geboren maar thrillerlezers zullen hem beter kennen als M.J. Arlidge. In 2014 verscheen in Engeland zijn eerste thriller onder de titel Eeny Meeny. In 2015 lag de vertaling in de Nederlandse boekwinkels onder de titel Iene miene mutte, een verwijzing naar een bekend kinderliedje. In dit eerste deel maakte de lezers kennis met Helen Grace. Deze vrouw, werkzaam bij de politie in Southampton, ontpopt zich als een eigengereide maar zeer deskundige politie-inspecteur die een kei is in het opsporen van seriemoordenaars. En deze specialiteit komt goed van pas want in die Engelse streek zijn seriemoordenaars zeker geen zeldzaamheid. Met die kennis als basis stuurt ze een groep rechercheurs aan maar zelf schroomt ze niet om buiten de lijntjes te kleuren en alleen op een zaak af te gaan. Leef je nog? is het twaalfde deel in de Helen Grace-serie.
Commissaris Rebecca Holmes is er alles aan gelegen om een vete tussen verschillende drugsbendes op te lossen en het moorden te laten stoppen. Maar gelijktijdig wordt Helen Grace door Sheila Watson benaderd met het bericht dat haar 15-jarige dochter Naomi spoorloos is verdwenen. Zonder de goedkeuring van haar chef start ze een klein onderzoekje naar de verdwijning van het meisje en besluit, zonder verder overleg, dat de zoektocht naar Naomi prioritiet krijgt.
Er wordt meer menskracht opgezet en al snel wordt duidelijk dat dit een grote zaak wordt die tot binnen het politiekorps waarschijnlijk zal uitstralen. Wanneer Holmes erachter komt dat Helen haar orders negeert en haar eigen gang gaat, is een conflict snel geboren…
++ ‘Het had geen zin om haar onrust te verloochenen en toch was ze nog steeds boos op zichzelf. Ze was normaal gesproken niet zo bedeesd, zo aarzelend. Wat zorgde er in deze voor dat ze aan zichzelf begon te twijfelen’ ++
De primaire verhaallijn die door Arlidge wordt opgetekend behelst voornamelijk het onderzoek naar de verdwenen Naomi. Door Helen en haar team wordt alles uit de kast gehaald om een spoor van haar te vinden. Dat de tijd een cruciale rol speelt, duidt de auteur door over de hoofdstukken ook de dagen mee te laten tellen. Om de spanning op te voeren wordt in een sublijn beschreven wat er op dat moment in het leven van Naomi aan het gebeuren is en daar word je allesbehalve blij van.
Helen komt erachter dat binnen het politieteam leugens worden verteld en daarnaast krijgt ze een opgewonden commissaris tegenover haar die het volstrekt niet eens is met haar onderzoek naar het meisje.
Ook in dit twaalfde deel lukt het Arlidge om ook weer een aantal bestaande en nieuwe personages te verdiepen. Conflicten binnen het korps scheppen de gelegenheid om levens van sommige collega’s te analyseren en daar interessante informatie over naar boven te halen. De spanningslijn wordt al kort na het begin geraakt en tijdens het verloop alleen maar strakker aangehaald. De factor tijd is in dit avontuur ook belangrijk en dat weet niet alleen de ontvoerde Naomi maar komt ook bij Helen haarscherp op haar netvlies. Naarmate je dichter naar de ontknoping gaat is stoppen met lezen dan al snel geen optie meer. Het meisje moet gevonden worden en die tijdsdrang ontstaat bij de lezer ook, dus doorlezen en geen tijd verliezen…
Samengevat is Leef je nog? een verhaal waar de hand van Arlidge volledig zichtbaar in is. Veel spanning en dreiging gaat gepaard met de langzame ontmanteling van een verschrikkelijke organisatie die enkel en alleen voor eigen plezier bezig zijn. En dat daar geen rangen en standen in zijn wordt maar weer eens bewezen. Een ware must read voor de liefhebber van een degelijk spannend boek. Hoewel in dit twaalfde deel wel het spook van ‘meer van hetzelfde’ zich voorzichtig laat zien.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
1
Reageer op deze recensie