Hebban recensie
Fictie en werkelijkheid haast niet te onderscheiden
Als de politieke leiders en de leiders van de kritische wereldconcerns werkelijk zo zijn zoals Baldacci ze The Whole Truth beschrijft, dan is emigratie naar een andere planeet te overwegen. Natuurlijk is bekend dat Baldacci een specialist is in het combineren van politieke actualiteit met een spannend fictief verhaal. Zijn bibliografie is hier het overtuigend bewijs van. Vanuit zijn oorspronkelijke opleiding (politieke wetenschappen en rechten) beschikt hij natuurlijk over een flinke dosis kennis op politiek gebied. Niets dan de waarheid is hier een sprekend voorbeeld van.
Konstantin, een fictief figuur, probeert de wereld te doen geloven dat Rusland de wereldvrede bedreigt en de koude oorlog weer is teruggekeerd. In het model van de oude kettingbrieven wordt dit bericht wereldwijd over internet verspreid. Op hetzelfde moment probeert speciaal agent Shaw te voorkomen dat Tadzjikistan opium verkoopt en met de opbrengst wapens aanschaft om terroristische aanslagen mee te plegen.
De door overmatig alcoholgebruik gedegradeerde journaliste, Katie Janes, komt op slinkse wijze in het bezit van belangrijke informatie omtrent een bedreiging van de wereldvrede. Katie is best bereid om de informartie te gebruiken om haar carrière weer een positieve kick te geven. Anne Fischer, een intelligente analiste die lid is van de Phoenixgroep (een intelligente internationale denktank), vermoedt een complot om de wereldvrede te ondermijnen. Deze Anne is hevig verliefd op de speciaal agent Shaw, maar weet nauwelijks waar hij zich mee bezig houdt.
De drijfveer die Shaw overeind houdt is zijn wederzijdse liefde voor Anne en de plannen om zijn gevaarlijke werkzaamheden te stoppen. Maar dat blijkt niet zo eenvoudig als het lijkt.
De miljardair en eigenaar van Ares Corporation, een producent van oorlogstuig, vindt maar een ding van belang, dat de stemming in de wereldpolitiek dusdanig negatief wordt, dat landen gestimuleerd worden om wapens te kopen.
Wanneer perceptiemanagement een soort management is dat niet alleen in het brein van David Baldacci bestaat, dan is dit best een aanleiding om als mondiaal bewoner bezorgd te zijn. In zijn goed onderbouwde verhaal, Niets dan de waarheid, geeft hij op uiterst duidelijke wijze aan hoe kwetsbaar de wereldvrede in feite is. Als lezer mag je hopen dat dit deel geheel fictie is en verre van de werkelijkheid blijft.
Baldacci weet zijn spannende verhaal op bijzonder overtuigende wijze te integreren in een politieke situatie die voor een groot deel betrekking heeft op Europa. Al moet gezegd worden dat de rol van Amsterdam feitelijk te klein is om er een speciale sticker voor op de cover te plakken. Maar dat mag alleen de uitgever aangerekend worden, niet de auteur.
Het verhaal van Niets dan de waarheid komt wat laat op gang, maar dat is te wijten aan de uitleg van de ingewikkelde internationale politieke verhoudingen. Maar als die informatie eenmaal op een rijtje staat, dan blijft er wederom zon interessant verhaal over dat het boek niet meer weg te leggen is. Dus, opnieuw een topper!
Konstantin, een fictief figuur, probeert de wereld te doen geloven dat Rusland de wereldvrede bedreigt en de koude oorlog weer is teruggekeerd. In het model van de oude kettingbrieven wordt dit bericht wereldwijd over internet verspreid. Op hetzelfde moment probeert speciaal agent Shaw te voorkomen dat Tadzjikistan opium verkoopt en met de opbrengst wapens aanschaft om terroristische aanslagen mee te plegen.
De door overmatig alcoholgebruik gedegradeerde journaliste, Katie Janes, komt op slinkse wijze in het bezit van belangrijke informatie omtrent een bedreiging van de wereldvrede. Katie is best bereid om de informartie te gebruiken om haar carrière weer een positieve kick te geven. Anne Fischer, een intelligente analiste die lid is van de Phoenixgroep (een intelligente internationale denktank), vermoedt een complot om de wereldvrede te ondermijnen. Deze Anne is hevig verliefd op de speciaal agent Shaw, maar weet nauwelijks waar hij zich mee bezig houdt.
De drijfveer die Shaw overeind houdt is zijn wederzijdse liefde voor Anne en de plannen om zijn gevaarlijke werkzaamheden te stoppen. Maar dat blijkt niet zo eenvoudig als het lijkt.
De miljardair en eigenaar van Ares Corporation, een producent van oorlogstuig, vindt maar een ding van belang, dat de stemming in de wereldpolitiek dusdanig negatief wordt, dat landen gestimuleerd worden om wapens te kopen.
Wanneer perceptiemanagement een soort management is dat niet alleen in het brein van David Baldacci bestaat, dan is dit best een aanleiding om als mondiaal bewoner bezorgd te zijn. In zijn goed onderbouwde verhaal, Niets dan de waarheid, geeft hij op uiterst duidelijke wijze aan hoe kwetsbaar de wereldvrede in feite is. Als lezer mag je hopen dat dit deel geheel fictie is en verre van de werkelijkheid blijft.
Baldacci weet zijn spannende verhaal op bijzonder overtuigende wijze te integreren in een politieke situatie die voor een groot deel betrekking heeft op Europa. Al moet gezegd worden dat de rol van Amsterdam feitelijk te klein is om er een speciale sticker voor op de cover te plakken. Maar dat mag alleen de uitgever aangerekend worden, niet de auteur.
Het verhaal van Niets dan de waarheid komt wat laat op gang, maar dat is te wijten aan de uitleg van de ingewikkelde internationale politieke verhoudingen. Maar als die informatie eenmaal op een rijtje staat, dan blijft er wederom zon interessant verhaal over dat het boek niet meer weg te leggen is. Dus, opnieuw een topper!
1
Reageer op deze recensie