Bekende stijl, snel tussendoortje
De productieband van de B.V. James Patterson lijkt wel een oneindige capaciteit te hebben, gezien het aantal boeken dat van hem op de markt verschijnt. Is het niet de Alex Cross-serie, The Women’s Murder Club of de Private-serie, dan zijn er altijd nog de talloze standalones die het levenslicht zien. Onzichtbaar is de laatst in Nederland verschenen titel die Patterson in coproductie met auteur David Ellis heeft geschreven.
De 35-jarige Emmy Dockery is werkzaam als researchanalist bij de FBI. Enkele jaren eerder is haar tweelingzus Marta omgekomen in een huisbrand die door de technici als tragisch ongeluk is gekwalificeerd. Maar Emmy is het met die diagnose niet eens en start haar eigen onderzoek. Volgens haar wordt Amerika geteisterd door een seriemoordenaar die stelselmatig in geheel Amerika moorden pleegt en als sluitstuk de woning van en met het slachtoffer laat afbranden.
Haar chef Julius Dickinson is haar gezeur meer dan zat en stelt Emmy op non-actief. Ze probeert haar voormalig vriendje en oud-FBI-agent Harrison Bookman te interesseren voor haar resultaten. Samen verzamelen en analyseren ze onderzoeksresultaten totdat…
Onzichtbaar is een thriller zoals we die van Patterson gewend zijn. Een seriemoordenaar die de omgeving onveilig maakt en een ongehoorzame FBI-medewerker die alles beter lijkt te weten. Het duo Patterson/Ellis weet dit gegeven te integreren in een snel en aantrekkelijk verhaal met bijna talloze plotwendingen. De specifieke schrijfstijl van Patterson, om met zo weinig mogelijk woorden zo veel mogelijk te vertellen, komt hier dan ook goed tot zijn recht.
En ook nu lukt het dit schrijversduo om de lezer te misleiden en de verkeerde persoon als dader aan te laten wijzen.
Het verhaal is niet erg ingewikkeld dus tot diep nadenken wordt de lezer niet gedwongen. Om het daarom als strandboekje te kwalificeren is niet terecht, maar een snel tussendoortje is het wel. En dat ‘snel’ wordt veroorzaakt door de flinke lettergrootte en de ruime regelafstand, waardoor het netto verhaal eigenlijk niet zo heel groot is. En dan vergeten we nog even de vele blanco pagina’s die het boek vullen en het geheel tot 394 pagina’s oppompen. Wat dit aangaat was ‘Misleiding’ wellicht een betere titel geweest.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Cees van Rhienen
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
