Het vervolg mag niet lang op zich laten wachten

Het Zweedse schrijversechtpaar Alexandra en Alexander Ahndoril heeft als Lars Kepler met Slaap zijn vierde thriller op de markt gebracht met Joona Linna in de hoofdrol. Had Linna in het vorige boek, Getuige, door zijn optreden direct de leefomstandigheden van zijn vrouw en dochter beïnvloed, in Slaap loopt hij wederom tegen de veroorzaker ervan, zijn nachtmerrie Jurek Walter, aan.

Het is alweer dertien jaar geleden dat Mikael en Felicia Kohler-Frost, zoon en dochter van de schrijver Reider Frost, zijn verdwenen. Frost heeft zes jaar na de verdwijning zijn kinderen dood laten verklaren maar kan zeven jaar later zijn oren niet geloven als hem wordt verteld dat zijn zoon levend is teruggevonden. Commissaris Joona Linna legt direct een verband met Jurek Walter, een gewetenloze crimineel die permanent in een isoleercel, onder constant toezicht, zit opgesloten.

Er ontstaan twijfels of Felicia nog in leven is maar de aan de veteranenziekte lijdende Mikael, beweert van wel. Volgens Linna is er maar één man die daar een antwoord op kan geven: Jurek Walter. In het diepste geheim wordt een plan ontwikkeld om de bevallige inspecteur van de veiligheidsdienst, Saga Bauer, te laten infiltreren. Zij zal moeten zorgen dat Walter zijn geheim aan haar prijsgeeft. Het risico is onmetelijk groot want de seriemoordenaar is slim en intelligent, zéér intelligent!

De verhaallijn van Slaap is met veel zorg opgezet. Is het de gewoonte om vanuit meerdere verhaallijnen naar een climax te gaan, in Slaap ontwikkelen zich vanuit het hoofditem, de terugkeer van Mikael, meerdere verhaallijnen. En allemaal zijn ze even interessant. In de psychiatrische inrichting gebeuren dingen die je haren ten berge doen rijzen, terwijl daarbuiten Linna elke gedachtegang die maar enige relatie kan hebben met Walter, zal moeten onderzoeken.

Kepler bekijkt het geheel ook vanuit meerdere perspectieven. Daarbij is door de auteur veelvuldig gebruik gemaakt van interessante interpretaties en reacties op gedachten van de verschillende partijen.

Omdat het geheel zich tegen een achtergrond afspeelt waarbij de wegtikkende tijd grote gevolgen kan hebben, stijgt de psychologische spanning met het omslaan van iedere pagina. Leg dit naast de wroeging die bij de vader van de slachtoffertjes optreedt als hij flashbacks krijgt hoe zijn dochter Felicia in haar jeugd door hem is benaderd en de emotie stijgt naar grote hoogte. Ook Linna heeft het niet gemakkelijk. Slaap gaat door waar Getuige is gestopt! Walter zit dan wel in de isoleercel, voor Linna is hij op afstand de grote regisseur van het geheel. Maar voor een definitieve oplossing zal hij wel moeten gaan praten. Steeds als er zich een oplossing aandient, gaat dat gepaard met frustrerende ontwikkelingen. Eigenlijk is Slaap een verhaal dat maar niet wil eindigen maar in hoge snelheid doordendert.

Plotwendingen, onverwachte gebeurtenissen, niet te bestrijden gevaren en enkele bijna ongeloofwaardige scènes, het maakt niet uit want het past naadloos in het geheel. Tot en met een echte cliffhanger aan het einde. Het vervolg mag niet lang op zich laten wachten.