Hitchcock is terug

maar dan in boekvorm!,Jonathan Kellerman kan gezien worden als een van de grootmeesters van de psychologische thriller, maar het ziet er naar uit dat hij er een geduchte concurrent bij heeft. Woonachtig in buurland Duitsland luistert hij naar de naam Wulf Dorn. In zijn dagelijks beroep geeft hij taaltherapie aan psychiatrische patiënten en is daarom bekend met deze categorie mensen.
Als beginnend auteur zijn de reacties op een debuut altijd spannend en verrassend, maar deze schrijver heeft alles in zich om tot een bekend ‘merk’ uit te groeien. Door Trigger wordt de lezer alleen maar getriggerd om door te lezen, steeds maar door te lezen, tot het allerlaatste woord!
Dokter Ellen Roth werkt als psycholoog in de Boskliniek, een vooraanstaande kliniek voor psychiatrische verpleging. Haar vriend en collega Chris is voor drie weken naar Australië vertrokken voor een onverwachte vakantie met een vriend. Ellen wordt geconfronteerd met een onbekende vrouw die als een muurbloempje in zichzelf gekeerd, in haar kamer zit en met wie ze onmogelijk contact kan krijgen. Toch doet ze een poging, maar na drie dagen is de vrouw spoorloos verdwenen en niemand in de kliniek heeft haar gezien en in de administratie komt ze niet voor. Een raadsel voor Ellen en haar collega, de arts Mark Behrendt.
Omdat Ellen iets speciaals in het gedrag van de vrouw heeft herkend, is ze vastbesloten om haar terug te vinden en de oorzaak van haar gedrag vast te stellen. Ze stuit echter op een muur van tegenwerking en wordt zelfs door ongewenst gedrag een week met verlof gestuurd.
In haar droom ontmoet Ellen haar leermeester, professor Bormann, die haar met raad en daad terzijde staat. Wanneer haar vriend Chris door haar wordt verdacht de vrouw ontvoerd te hebben en later zelfs haar collega Mark, wordt het voor Ellen zeer bedenkelijk. De race tegen de klok is begonnen want de dood van de vrouw en Ellen zijn de inzet van de ontvoerder. Een macaber spel met een onbekende tegenspeler ontwikkelt zich in razend tempo.
Wanneer een vergelijking gemaakt kan worden met de film Psycho van de Master of Suspense Alfred Hitchcock, kan dat alleen maar als groot compliment worden gezien. Want het puntje van de stoel was gedurende de looptijd van die film een vaste positie die ingenomen werd. Met Trigger is het niet anders! In een voortdurende rush van spanning, bedreigingen en onverwachte wendingen sleurt Wulf Dorn zijn lezers door het verhaal. Verrassend zijn de toespelingen op mogelijke verdachten waarbij de bewijslast de 100 procent benadert, maar toch genoeg ruimte tot twijfel over laat.
Mocht er al een minpuntje zijn dan is dat de onvolledige rol die Dokter Fleischer, directeur van de Boskliniek in het verhaal speelt. Als uiteindelijk alle puzzelstukjes in elkaar blijken te passen is het niet de afbeelding die op het deksel staat maar blijkt het om iets heel anders te gaan dan steeds gedacht is. Dus tot de laatste bladzijde is er die ijzingwekkende spanning, maar uiteindelijk is de cirkel rond en kan de lezer rustig gaan slapen. Tenminste, wat heet “rustig” slapen na een slopend verhaal?