Een voorbeeld voor veel auteurs

De Amerikaanse schrijfster Kathy Reichs is vooral bekend van de tv-serie 'Bones' die gebaseerd is op haar boeken rond Temperance Brennan, net als Reichs zelf een forensisch antropologe. De titels van die boeken refereren allemaal wel aan een of ander onderdeel van het menselijk skelet, of hebben er toch verband mee. Haar nieuwste thriller, Flash and bones, breekt niet met deze traditie. Uit de Nederlandse titel zijn de 'bones' weliswaar verdwenen, maar Van vlees en bloed is allicht veelzeggend genoeg.

Temperance Brennan wordt naar een vuilstort in Charlotte gestuurd als ze op een andere locatie op zoek is naar nog wat vermiste menselijke resten. Op dat stort, dat vlak naast een racecircuit ligt, is een vat gevonden. Daarin zijn, ingegoten in asfalt, de resten van een menselijk lichaam zichtbaar. Kort daarna vertelt monteur Wayne Gamble aan Brennan dat dit alles verband houdt met de vermissing van zijn zus Cindi en haar vriendje Cale Lovette. Volgens Gamble is die zaak jaren geleden in de doofpot gestopt door het wangedrag van voormalig agent Cotton Calimore. Inmiddels bekleedt Calimore de functie van hoofd veiligheid op het naburige racecircuit de Speedway. Samen met rechercheur Erskine Slidell probeert Brennan de identiteit van het ingegoten lichaam vast te stellen en de moordenaar te ontmaskeren. Maar om zover te geraken moeten ze eerst de verdwijning van Cindi en Cale zien op te lossen, want er schijnt wel degelijk een verband te zijn ...

Door de tv-serie 'Bones' hebben Kathy Reichs en haar alter ego Temperance Brennan geen introductie meer nodig. De tv-serie is internationaal bekend, en Reichs' boeken worden door fans over de gehele wereld met veel plezier gelezen. Dat is niet verwonderlijk want de schrijfstijl van Reichs is uitermate lezervriendelijk. Tijdens het lezen lijkt het dat je met Temperance Brennan ergens in een stil hoekje zit en ze haar avonturen alleen aan de lezer vertelt, die ze met open mond aanhoort! Zo ook met Van vlees en bloed. Wederom een avontuur dat bol staat van leugens en intriges, en als een antwoord niet meer te vinden is, dan maar voor een volgende moord als oplossing wordt gekozen. De stroeve verhouding met de FBI maakt het oplossen alleen maar problematischer. Toch vindt Reichs ook nog ruimte voor humor.

Eens de oplossing gevonden, neemt Reichs alle gevonden feiten samen met de lezer door en verklaart waarom die of dat wel of niet geleid heeft tot de ontknoping. Dat is wat anders dan een snelle arrestatie en jarenlange opsluiting. Reichs mag een voorbeeld zijn voor veel auteurs... Of is het nu Brennan?